საქმე №ბს-617(კ-20) 10 თებერვალი, 2021 წელი
ქ. თბილისი



ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატა
შემადგენლობა:

ქეთევან ცინცაძე (თავმჯდომარე, მომხსენებელი),
მოსამართლეები: ნინო ქადაგიძე, ნუგზარ სხირტლაძე


საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის პირველი მუხლისა და 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილის საფუძველზე, საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 408-ე მუხლის მე-3 ნაწილის შესაბამისად, ზეპირი განხილვის გარეშე, შეამოწმა რ. ს-ის საკასაციო საჩივრის დასაშვებობის საფუძვლების არსებობა თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2020 წლის 26 თებერვლის განჩინების გაუქმების თაობაზე.


ა ღ წ ე რ ი ლ ო ბ ი თ ი ნ ა წ ი ლ ი:



2013 წლის 25 დეკემბერს რ. ა-მა სარჩელით მიმართა გურჯაანის რაიონულ სასამართლოს, მოპასუხეების - რ. ს-ის, ზ. ს-ის, სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს და სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის მიმართ. მოსარჩელემ სარეგისტრაციო წარმოების შეჩერების შესახებ სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის 2013 წლის 18 ოქტომბრის და ადმინისტრაციული საჩივრის დაკმაყოფილებაზე უარის თქმის შესახებ სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს 2013 წლის 12 დეკემბრის გადაწყვეტილებების, ასევე მის საკუთრებაში არსებულ მიწის ნაკვეთთან ზედდების ნაწილში, რ. ს-ზე 2012 წლის 26 აპრილის №... გადაწყვეტილების საფუძველზე განხორციელებული რეგისტრაციის ბათილად ცნობა და მოპასუხე - სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურისათვის, რ. ა-ის სახელზე მიწის მიღება-ჩაბარების აქტისა და მიწის სარეგისტრაციო მოწმობაზე დაყრდნობით, შპს „...ის“ მიერ შესრულებული ნახაზის შესაბამისად, 1103.8 კვ.მ. მიწის ნაკვეთის რეგისტრაციის დავალება მოითხოვა.
გურჯაანის რაიონული სასამართლოს 2014 წლის 5 ივნისის საოქმო განჩინებით, დაკმაყოფილდა რ. ა-ის შუამდგომლობა და მოცემულ საქმეში რ. ს-ი და ზ. ს-ი მოპასუხის ნაცვლად, საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის მე-16 მუხლის მე-2 ნაწილის თანახმად, საქმეში ჩაბმულ იქნენ მესამე პირებად.
გურჯაანის რაიონული სასამართლოს 2016 წლის 8 ნოემბრის გაჩინებით მოპასუხე - სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის უფლებამონაცვლედ ჩაბმულ იქნა სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული საგენტოს კახეთის რეგიონული ოფისი.
გურჯაანის რაიონული სასამართლოს 2016 წლის 29 დეკემბრის გადაწყვეტილებით რ. ა-ის სარჩელი დაკმაყოფილდა ნაწილობრივ; სადავო საკითხის გადაუწყვეტლად ბათილად იქნა ცნობილი სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის მიერ რ. ს-ზე 2012 წლის 26 აპრილის №... გადაწყვეტილების საფუძველზე შპს „გ...ის“ მიერ შედგენილი ნახაზის შესაბამისად განხორციელებული დაზუსტებული მონაცემებით რეგისტრაცია მიწის ნაკვეთზე საკადასტრო კოდით ..., სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის 2013 წლის 18 ოქტომბრის №... გადაწყვეტილებით დადგენილი ზედდების ნაწილში; სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს კახეთის რეგიონულ ოფისს დაევალა საქმის არსებითი გარემოებების გამოკვლევისა და შეფასების შემდეგ ახალი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემა; მოსარჩელეს დანარჩენი მოთხოვნების დაკმაყოფილებაზე ეთქვა უარი.
გურჯაანის რაიონული სასამართლოს 2016 წლის 29 დეკემბრის გადაწყვეტილება სააპელაციო წესით გაასაჩივრა რ. ს-მა, რომელმაც გასაჩივრებული გადაწყვეტილების გაუქმება და სარჩელის დაკმაყოფილებაზე უარის თქმა მოითხოვა.
თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2018 წლის 30 ოქტომბრის განჩინებით საქმეზე დაინიშნა საინჟინრო-ტექნიკური ექსპერტიზა და საქმეზე შეჩერდა წარმოება.
თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2020 წლის 27 იანვრის განჩინებით საქმეზე განახლდა წარმოება.
თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2020 წლის 26 თებერვლის განჩინებით რ. ს-ის სააპელაციო საჩივარი არ დაკმაყოფილდა; უცვლელად დარჩა გურჯაანის რაიონული სასამართლოს 2016 წლის 29 დეკემბრის გადაწყვეტილება.
სააპელაციო სასამართლომ გაიზიარა პირველი ინსტანციის სასამართლოს მიერ დადგენილად მიჩნეული ფაქტობრივი გარემოებები, რომ რ. ა-ს საქართველოში განხორციელებული მიწის რეფორმის საფუძველზე გამოეყო 0,10 ჰა მიწის ნაკვეთი, რაზეც 1998 წლის 27 ივნისს გაიცა №513 მიწის მიღება - ჩაბარების აქტი, (სიგრძე 64 ; სიგანე - 15 მ). მიღება ჩაბარების აქტის გაცემის საფუძვლად მითითებული იყო სოფელ ...ის საკრებულოს 1998 წლის 15 მარტის 11 დადგენილება (ოქმი №5). რ. ა-ისთვის მიწის რეფორმის საფუძველზე გადაცემული 1100 კვ.მ. მიწის ნაკვეთი საჯარო რეესტრში სისტემური რეგისტრაციით დაუზუსტებელი მონაცემებით დარეგისტრირდა 1999 წლის 27 ნოემბერს, ნაკვეთს მიენიჭა საკადასტრო კოდი - ... და გაიცა მიწის (უძრავი ქონების) საკუთრების სარეგისტრაციო მოწმობა. რ. ა-ის სახელზე 1999 წლის 27 ნოემბერს შედგენილი მიწის (უძრავი ქონების) საკუთრების სარეგისტრაციო მოწმობის და საკადასტრო აზომვითი ნახაზის მიხედვით, მიწის ნაკვეთის სიგანე ფონის მხარეს იყო - 17,5 მ, სიგანე გზის მხარეს იყო -16,5 მ, სიგრძე აღმოსავლეთის მხარეს- 64,8 მ და სიგრძე დასავლეთის მხარეს -64,6 მ, მიწის ნაკვეთის ფართობი 0,110 ჰა.
რ. ა-მა ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ში მდებარე მიწის ნაკვეთის საკადასტრო კოდით ..., საზღვრებისა და ფართობის დაზუსტების მოთხოვნით საჯარო რეესტრის ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურს მიმართა 2011 წლის მაისში. ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის გადაწყვეტილებით შეჩერდა რ. ა-ის განცხადებასთან დაკავშირებით სარეგისტრაციო წარმოება, სარეგისტრაციოდ წარმოდგენილ და საჯარო რეესტრში რეგისტრირებულ უძრავი ნივთის საკადასტრო მონაცემებს შორის ინსტრუქციით განსაზღვრული ზედდების გამო, წარდგენილი მიწის ნაკვეთის საკადასტრო მონაცემები არ შეესაბამებოდა მომიჯნავე უძრავი ნივთის საკადასტრო მონაცემებს და მიწის ნაკვეთის საზღვრები იჭრებოდა მომიჯნავე მიწის ნაკვეთის საზღვრებში, საკადასტრო კოდით - №..., მესაკუთრე რ. ს-ი, შესაბამისად, წარსადგენი იყო კორექტირებული საკადასტრო აზომვითი ნახაზი. აღნიშნული გადაწყვეტილება რ. ა-მა გაასაჩივრა საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში. ზემდგომი ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ საჩივარი არ დაკმაყოფილდა.
რ. ა-მა 2013 წლის 11 ოქტომბერს კვლავ მიმართა საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურს, სადაც წარადგინა როგორც თავისი, ასევე მომიჯნე მიწის ნაკვეთების მიწის მიღება - ჩაბარების აქტები და მიწის საკუთრების სარეგისტრაციო მოწმობები, რომელიც გაცემული იყო ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ის საკრებულოს 1998 წლის 15 მარტის №5 ოქმის საფუძველზე და ამ დოკუმენტების შესაბამისად, მოითხოვა ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ში მდებარე მიწის ნაკვეთის საკადასტრო კოდით ..., საზღვრებისა და ფართობის დაზუსტება.
საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის 2013 წლის 18 ოქტომბრის №... გადაწყვეტილებით შეჩერდა სარეგისტრაციო წარმოება რ. ა-ის განცხადებასთან დაკავშირებით. გადაწყვეტილებით განმცხადებელს განემარტა, რომ სარეგისტრაციოდ წარდგენილი და საჯარო რეესტრში რეგისტრირებული უძრავი ნივთის საკადასტრო მონაცემებს შორის არსებობდა ინსტრუქციით განსაზღვრული ზედდება, კერძოდ წარდგენილი მიწის ნაკვეთის საკადასტრო მონაცემები არ შეესაბამებოდა მომიჯნავე უძრავი ნივთის საკადასტრო მონაცემებს და მიწის ნაკვეთის საზღვრები იჭრებოდა მომიჯნავე მიწის ნაკვეთის საზღვრებში (საკადასტრო კოდი №...) და მიეთითა კორექტირებული საკადასტრო აზომვითი ნახაზის წარდგენის შესახებ.
მოსარჩელემ ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის 2013 წლის 18 ოქტომბრის №... გადაწყვეტილება გაასაჩივრა ზემდგომ - საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში. 2013 წლის 12 დეკემბრის №... გადაწყვეტილებით, რ. ა-ს ადმინისტრაციული საჩივრის დაკმაყოფილებაზე ეთქვა უარი.
სააპელაციო სასამართლომ ასევე დადგენილად მიიჩნია ის გარემოება, რომ 1998 წლის 27 ივნისის №512 მიწის მიღება - ჩაბარების აქტის საფუძველზე რ. ა-ის მომიჯნავედ ტ. ზ-ს საკუთრების უფლებით გადაეცა საკარმიდამო მიწის ნაკვეთი 0,10 ჰა. (სიგრძე 64; სიგანე 15 მ). მიღება-ჩაბარების აქტის გაცემის საფუძვლად მითითებული იყო სოფელ ...ის საკრებულოს 1998 წლის 15 მარტის 11 დადგენილება (ოქმი №5) ტ. ზ-ისთვის მიღება - ჩაბარების აქტის საფუძველზე გადაცემული მიწის ნაკვეთი 2002 წლის 8 იანვრის ნასყიდობის ხელშეკრულების საფუძველზე იყიდა ზ. ს-მა. საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის 2012 წლის 26 აპრილის №... გადაწყვეტილებით, ნასყიდობის ხელშეკრულების საფუძველზე ზ. ს-ის საკუთრებად დარეგისტრირდა 929 კვ.მ მიწის ფართი, სკ ... (ნაკვეთის წინა ნომერი - ....) მიწის (უძრავი ქონების) საკუთრების სარეგისტრაციო მოწმობის თანახმად, ზ. ს-ის საკუთრებაში არსებული მიწის ნაკვეთი შეადგენდა 929,39 კვ.მ, სიგანე ფონის მხარეს -14,7მ, სიგანე გზის მხარეს - 14,1მ, სიგრძე დასავლეთის მხარეს - 64,6მ, სიგრძე აღმოსავლეთის მხარეს-64,6 მ.
1998 წლის 27 ივნისის №511 მიწის მიღება - ჩაბარების აქტის საფუძველზე ტ. ზ-ის მომიჯნავედ რ. ს-ს საკუთრების უფლებით გადაეცა საკარმიდამო მიწის ნაკვეთი 0,10ჰა. (სიგრძე 64; სიგანე-15) მიღება ჩაბარების აქტის გაცემის საფუძვლად მითითებული იყო სოფელ ...ის საკრებულოს 1998 წლის 15 მარტის 11 დადგენილება (ოქმი №5). რ. ს-ისთვის მიწის რეფორმის საფუძველზე გადაცემული მიწის ნაკვეთი საჯარო რეესტრში სისტემური რეგისტრაციით დარეგისტრირდა 1999 წლის 27 ნოემბერს, საკადასტრო კოდი - ...; 968.00 კვ.მ (ნაკვეთის წინა ნომერი-...) და გაიცა მიწის (უძრავი ქონების) საკუთრების სარეგისტრაციო მოწმობა. რ. ს-ის სახელზე 1999 წლის 27 ნოემბერს შედგენილი მიწის (უძრავი ქონების) საკუთრების სარეგისტრაციო მოწმობის მიხედვით, რ. ს-ს საკუთრებაში გადაეცა 967,78 კვ.მ მიწის ფართობი შემდეგი პარამეტრებით - სიგანე ფონის მხარეს - 15მ, სიგანე გზის მხარეს-15,0მ, სიგრძე დასავლეთის მხარეს (ანუ რ. ა-ის) - 64,6მ, სიგრძე აღმოსავლეთის მხარეს - 64,5მ.
ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის 2012 წლის 26 აპრილის №... გადაწყვეტილების საფუძველზე მიწის ნაკვეთის (საკადასტრო კოდით - ...) მესაკუთრედ რეგისტრირებულია რ. ს-ი, რომელ ნაკვეთთან ზედდების გამოც ჯერ შეჩერდა, ხოლო შემდეგ შეწყდა რ. ა-ის განცხადების საფუძველზე დაწყებული სარეგისტრაციო წარმოება, რითაც იგი ითხოვდა ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ში მდებარე ... საკადასტრო კოდის მქონე მიწის ნაკვეთის საზღვრებისა და ფართობის დაზუსტებას. სააპელაციო სასამართლომ მიუთითა, რომ მოსარჩელე სადავოდ ხდიდა რ. ს-ზე 2012 წლის 26 აპრილის №... გადაწყვეტილების საფუძველზე შპს გ...ის მიერ შედგენილი ნახაზის შესაბამისად მიწის ნაკვეთზე საკადასტრო კოდით ... განხორციელებულ დაზუსტებული მონაცემებით რეგისტრაციას და მიუთითებდა, რომ სადავო ფართზე რ. ს-ის საკუთრების უფლების რეგისტრაცია განხორციელდა დარღვევით, კერძოდ, სარეგისტრაციოდ წარდგენილი მიწის ფართის კონფიგურაცია/პარამეტრები არ შეესაბამებოდა უფლების დამდგენ დოკუმენტში მითითებულ მიწის ნაკვეთის პარამეტრებს. მესამე პირმა 2012 წელს წარდგენილი საკადასტრო აზომვითი ნახაზით ნაკვეთის სიგანე გაზარდა და სიგრძე შეამცირა, რითაც შეცვალა მიწის ნაკვეთის კონფიგურაცია, რამაც გამოიწვია ზედდება. სასამართლომ მიუთითა, რომ მოპასუხე ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურს გადაფარვასთან დაკავშირებით არ ჩაუტარებია სრულყოფილი ადმინისტრაციული წარმოება და მიღებული იქნა დაუსაბუთებელი გადაწყვეტილება.
სააპელაციო სასამართლომ მიუთითა სასამართლოს დავალების საფუძველზე ჩატარებულ ლევან სამხარაულის სახელობის სასამართლო ექსპერტიზის ეროვნული ბიუროს 2019 წლის 16 ივლისის №5004552319 დასკვნაში მითითებულ ფაქტობრივ გარემოებაზე, რომ ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ში, საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში №... საკადასტრო კოდით რეგისტრირებული მიწის ნაკვეთის მესაკუთრეს და ამავე მიწის ნაკვეთის ჩრდილოეთით მდებარე მიწის ნაკვეთს, რომელიც სარეგისტრაციოდ წარდგენილი იყო საკადასტრო კოდით №..., არ ჰქონდათ ფაქტობრივი გამყოფი საზღვარი; ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ში, საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში №... საკადასტრო კოდით რეგისტრირებული მიწის ნაკვეთის მესაკუთრეს და ამავე მიწის ნაკვეთის ჩრდილოეთით მდებარე მიწის ნაკვეთს, რომელიც სარეგისტრაციოდ წარდგენილი იყო საკადასტრო კოდით №..., ჯამში ორივეს ერთად ეკავათ მიწის ნაკვეთი ფართობით 3263 კვ.მ; დასკვნის თანახმად, იმ შემთხვევაში, თუ ხსენებულ მიწის ნაკვეთებს შორის საზღვრად მიჩნეული იქნებოდა რეგისტრირებული მონაცემები, მაშინ საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში ... საკადასტრო კოდით რეგისტრირებული მიწის ნაკვეთის მესაკუთრეს ფაქტობრივ ფლობაში გააჩნდა მიწის ნაკვეთი ფართობით 2005 კვ.მ-ის ოდენობით, ნაცვლად რეგისტრირებული 1625 კვ.მ-ისა; საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში №... საკადასტრო კოდით რეგისტრირებული მიწის ნაკვეთის (სარეგისტრაციოდ წარდგენის შემდეგ №...) მესაკუთრეს, ფაქტობრივ ფლობაში გააჩნდა მიწის ნაკვეთი ფართობით 1258 კვ.მ, ნაცვლად რეგისტრირებული 1104 კვ.მ-ისა.
სააპელაციო სასამართლომ მიუთითა, რომ პირველი ინსტანციის სასამართლომ მართებულად გამაახვილა ყურადღება „საქართველოს რესპუბლიკის მოქალაქეთათვის სარგებლობაში გადაცემულ მიწის ნაკვეთებზე დოკუმენტაციის გაფორმების რეგულირების შესახებ“ საქართველოს რესპუბლიკის მინისტრთა კაბინეტის 1993 წლის 28 ივნისის №503 დადგენილებაზე, რომლითაც დამტკიცდა მოქალაქეთათვის სარგებლობაში გამოყოფილი მიწის ნაკვეთის მიღება - ჩაბარების აქტის ფორმა, ამ დადგენილების მე-2 პუნქტით დადგინდა, რომ მიწის მიღება - ჩაბარების აქტი წარმოადგენდა მიწათსარგებლობის უფლების დამადასტურებელ სახელმწიფო აქტის გაცემისა და საცხოვრებელი სახლის დაპროექტება - მშენებლობის ერთადერთ საფუძველს. ამდენად, სააპელაციო სასამართლოს განმარტებით, მიღება - ჩაბარების აქტი წარმოადგენდა მიწაზე საკუთრების უფლების დამდგენ დოკუმენტს.
სააპელაციო სასამართლომ განსახილველ შემთხვევაში დადგენილად მიიჩნია, რომ მიწის რეფორმის შედეგად მოსარჩელისთვის, ასევე მესამე პირისთვის გადაცემული მიწის ნაკვეთები 1999 წელს საჯარო რეესტრში დარეგისტრირდა სისტემური რეგისტრაციით. რეგისტრაციის საფუძველს წარმოადგენდა ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ის საკრებულოს 1998 წლის 15 მარტის №5 ოქმი, მიწების განაწილების სია, რომელიც, როგორც ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის 2012 წლის 5 ივნისის მიმართვით ირკვეოდა, საჯარო რეესტრში არ იყო დაცული. ამდენად, სააპელაციო სასამართლოს მითითებით, უფლების დამდგენი დოკუმენტი, რომლის საფუძველზეც სადავო რეგისტრაცია განხორციელდა, საჯარო რეესტრში დაცული არ იყო, თუმცა დადგენილი იყო, რომ ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ის საკრებულოს 1998 წლის 15 მარტის №5 ოქმი საფუძვლად დაედო მხარეების მიმართ გაცემულ მიღება-ჩაბარების აქტებს და მიწის (უძრავი ქონების) საკუთრების სარეგისტრაციო მოწმობებს, რომელიც მიწაზე საკუთრების უფლების დამდგენ დოკუმენტს წარმოადგენდა.
სააპელაციო სასამართლომ გაიზიარა პირველი ინსტანციის სასამართლოს ის განმარტება, რომ რეგისტრაციის შესახებ სადავო აქტის გამოცემამდე ადმინისტრაციულ ორგანოს, იმისთვის რომ არ დაერღვია მეზობელი მიწის ნაკვეთის მფლობელების უფლება, უნდა შეემოწმებინა ის დოკუმენტები და ინფორმაცია, რომელიც არსებობდა ნაკვეთთან დაკავშირებით.
სააპელაციო სასამართლომ მიიჩნია, რომ სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურს რ. ს-ის სახელზე უძრავი ქონების საკუთრებაში რეგისტრაციამდე უნდა გამოეკვლია ამავე მიწაზე სხვა პირთა უფლების არსებობა, სარეგისტრაციოდ წარდგენილი დოკუმენტაცია შეედარებინა თვით რეესტრის სამსახურში დაცულ ინფორმაციასთან, ქაღალდზე შესრულებულ საკადასტრო მონაცემებთან, დაედგინა მოსაზღვრედ მდებარე მიწის ნაკვეთის საზღვრები, გეოგრაფიული მდებარეობა, რათა სარწმუნოდ დაედგინა საქმისათვის არსებითი მნიშვნელობის მქონე ფაქტები და მხოლოდ ამ მიწაზე სხვა პირთა თანასაკუთრებისა თუ სხვა უფლების არარსებობის დადგენის შემთხვევაში მოეხდინა მესამე პირის სახელზე საკუთრების უფლებით ქონების რეგისტრაცია, რაც მოცემულ შემთხვევაში არ მომხდარა.
თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2020 წლის 26 თებერვლის განჩინება საკასაციო წესით გაასაჩივრა რ. ს-მა, რომელმაც გასაჩივრებული განჩინების გაუქმება მოითხოვა.
კასატორი აღნიშნავს, რომ სააპელაციო სასამართლომ არ დაადგინა საქმისათვის მნიშვნელოვანი ფაქტობრივი გარემოება, რომ მოსარჩელე გასაჩივრებულ 2012 წლის 26 აპრილის №... რეგისტრაციის შესახებ გადაწყვეტილებას გაეცნო ჯერ კიდევ 2012 წლის 17 მაისს №... სარეგისტრაციო წარმოების ფარგლებში. 2013 წლის 18 ოქტომბერს №... სარეგისტრაციო წარმოების ფარგლებში მისთვის ხელმეორედ გახდა ცნობილი გასაჩივრებული გადაწყვეტილების შესახებ. შესაბამისად, კასატორის მითითებით, აღნიშნული თარიღებიდან სასამართლოში სარჩელის აღძვრამდე - 2013 წლის 25 დეკემბრამდე გასული იყო საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 22-ე მუხლით დადგენილი აქტის გასაჩივრების ერთ თვიანი ვადა და სასამართლოების მიერ საქმის წარმოება უნდა შეწყვეტილიყო.
კასატორი მიუთითებს, რომ სასამართლოებს უნდა გაერკვიათ მოსარჩელეს ეკუთვნოდა თუ არა საკუთრების უფლების დამადასტურებელი დოკუმენტის შესაბამისად იმ ფართის მიწის ნაკვეთის რეგისტრაცია, რომელსაც ფაქტობრივად ფლობდა და არა მომიჯნავე მიწის ნაკვეთის უკვე რეგისტრირებული ფართობის პარამეტრები.
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2020 წლის 30 ივლისის განჩინებით, საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილის შესაბამისად, დასაშვებობის შესამოწმებლად წარმოებაში იქნა მიღებული რ. ს-ის საკასაციო საჩივარი.



ს ა მ ო ტ ი ვ ა ც ი ო ნ ა წ ი ლ ი:



საკასაციო სასამართლო საქმის მასალების შესწავლის და საკასაციო საჩივრის დასაშვებობის საკითხის შემოწმების შედეგად მიიჩნევს, რომ რ. ს-ის საკასაციო საჩივარი არ აკმაყოფილებს საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილის მოთხოვნებს და არ ექვემდებარება დასაშვებად ცნობას, შემდეგ გარემოებათა გამო:
საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილი განსაზღვრავს საკასაციო საჩივრის დასაშვებობის ამომწურავ საფუძვლებს, კერძოდ, აღნიშნული ნორმის თანახმად, საქართველოს უზენაესი სასამართლოს მიერ საკასაციო საჩივარი დაიშვება, თუ კასატორი დაასაბუთებს, რომ: ა) საქმე მოიცავს სამართლებრივ პრობლემას, რომლის გადაწყვეტაც ხელს შეუწყობს სამართლის განვითარებას და ერთგვაროვანი სასამართლო პრაქტიკის ჩამოყალიბებას; ბ) საქართველოს უზენაეს სასამართლოს მანამდე მსგავს სამართლებრივ საკითხზე გადაწყვეტილება არ მიუღია; გ) საკასაციო საჩივრის განხილვის შედეგად მოცემულ საქმეზე სავარაუდოა მსგავს სამართლებრივ საკითხზე საქართველოს უზენაესი სასამართლოს მანამდე არსებული პრაქტიკისაგან განსხვავებული გადაწყვეტილების მიღება; დ) სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილება განსხვავდება მსგავს სამართლებრივ საკითხზე საქართველოს უზენაესი სასამართლოს მანამდე არსებული პრაქტიკისაგან; ე) სააპელაციო სასამართლომ საქმე განიხილა მატერიალური ან/და საპროცესო სამართლის ნორმების მნიშვნელოვანი დარღვევით, რასაც შეეძლო არსებითად ემოქმედა საქმის განხილვის შედეგზე; ვ) სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილება ეწინააღმდეგება მსგავს სამართლებრივ საკითხზე ადამიანის უფლებათა და ძირითად თავისუფლებათა დაცვის კონვენციას და ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს პრეცედენტულ სამართალს.
საკასაციო სასამართლო მიიჩნევს, რომ წარმოდგენილი საკასაციო საჩივარი არ არის დასაშვები საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული არც ერთი ზემოთ მითითებული საფუძვლით.
განსახილველ შემთხვევაში დავის საგანს რ. ა-ის მიწის ნაკვეთთან ზედდების ნაწილში, რ. ს-ზე 2012 წლის 26 აპრილს №... გადაწყვეტილების საფუძველზე განხორციელებული რეგისტრაციის სადავო საკითხის გადაუწყვეტლად ბათილად ცნობა წარმოადგენს.
საკასაციო სასამართლო დადგენილად მიიჩნევს იმ გარემოებას, რომ სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის 2012 წლის 26 აპრილის №... გადაწყვეტილებით მიწის ნაკვეთის საკადასტრო კოდით - ... მესაკუთრედ რეგისტრირებულია რ. ს-ი, რომელ ნაკვეთთან ზედდების გამოც ჯერ შეჩერდა, ხოლო შემდეგ შეწყდა რ. ა-ის განცხადების საფუძველზე დაწყებული სარეგისტრაციო წარმოება (რომლითაც იგი ითხოვდა ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ში მდებარე ... საკადასტრო კოდის მქონე მიწის ნაკვეთის საზღვრებისა და ფართობის დაზუსტებას).
დადგენილია ის გარემოება, რომ მიწის რეფორმის შედეგად მოსარჩელისთვის, ასევე მესამე პირისათვის გადაცემული მიწის ნაკვეთები 1999 წელს სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში დარეგისტრირდა სისტემური რეგისტრაციით. რეგისტრაციის საფუძველს წარმოადგენდა ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ის საკრებულოს 1998 წლის 15 მარტის №5 ოქმი, მიწების განაწილების სია, რომელიც, ლაგოდეხის სარეგისტრაციო სამსახურის 2012 წლის 5 ივნისის მიმართვის თანახმად, სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში დაცული არ იყო. ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ის საკრებულოს 1998 წლის 15 მარტის №5 ოქმი საფუძვლად დაედო მხარეების მიმართ გაცემულ მიღება - ჩაბარების აქტებს და მიწის (უძრავი ქონების) საკუთრების სარეგისტრაციო მოწმობებს, რომელიც მიწაზე საკუთრების უფლების დამდგენ დოკუმენტს წარმოადგენს.
სააპელაციო სასამართლოს დავალების საფუძველზე ჩატარებული ლევან სამხარაულის სახელობის სასამართლო ექსპერტიზის ეროვნული ბიუროს 2019 წლის 16 ივლისის №5004552319 დასკვნის თანახმად, ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ში, სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში №... საკადასტრო კოდით რეგისტრირებული მიწის ნაკვეთის მესაკუთრეს და ამავე მიწის ნაკვეთის ჩრდილოეთით მდებარე მიწის ნაკვეთს, რომელიც სარეგისტრაციოდ წარდგენილია საკადასტრო კოდით №... არ აქვთ ფაქტობრივი გამყოფი საზღვარი. ლაგოდეხის რაიონის სოფელ ...ში, სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში №... საკადასტრო კოდით რეგისტრირებული მიწის ნაკვეთის მესაკუთრეს და ამავე მიწის ნაკვეთის ჩრდილოეთით მდებარე მიწის ნაკვეთს, რომელიც სარეგისტრაციოდ წარდგენილია საკადასტრო კოდით №..., ჯამში ორივეს ერთად უკავიათ მიწის ნაკვეთი ფართობით 3263 კვ.მ; ამავე დასკვნიდან ირკვევა, რომ იმ შემთხვევაში, თუ ხსენებულ მიწის ნაკვეთებს შორის საზღვრად მიჩნეული იქნება რეგისტრირებული მონაცემები, მაშინ საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში №... საკადასტრო კოდით რეგისტრირებული მიწის ნაკვეთის მესაკუთრეს ფაქტობრივ ფლობაში გააჩნია მიწის ნაკვეთი ფართობით 2005 კვ.მ, ნაცვლად რეგისტრირებული 1625 კვ.მ-ისა.; საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში №... საკადასტრო კოდით რეგისტრირებული მიწის ნაკვეთის (სარეგისტრაციოდ წარდგენის შემდეგ №...) მესაკუთრეს, ფაქტობრივ ფლობაში გააჩნია მიწის ნაკვეთი ფართობით 1258 კვ.მ, ნაცვლად რეგისტრირებული 1104 კვ.მ-ისა.
„სასოფლო - სამეურნეო დანიშნულების მიწის საკუთრების უფლების პირველად რეგისტრაციის გადაუდებელ ღონისძიებათა და საქართველოს მოქალაქეთათვის სარეგისტრაციო მოწმობების გაცემის შესახებ“ საქართველოს პრეზიდენტის 1999 წლის 16 მაისის №327 ბრძანებულების მე-4 პუნქტის თანახმად, სასოფლო - სამეურნეო დანიშნულების მიწებზე საკუთრების უფლების პირველადი რეგისტრაციის დაჩქარების მიზნით რეგისტრატორმა უნდა მიიღოს მიწის საკუთრებაში გაფორმების მსურველის განცხადება და უნდა გამოიყენოს ქვემოთ ჩამოთვლილი დოკუმენტებიდან ერთ - ერთი: ა) მიწის მიღება - ჩაბარების აქტი; ბ) მე-4 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტში დასახელებული დოკუმენტის არარსებობის შემთხვევაში გამოიყენებება „საქართველოს რესპუბლიკაში სასოფლო - სამეურნეო დანიშნულების მიწის რეფორმის შესახებ“ საქართველოს რესპუბლიკის მინისტრთა კაბინეტის 1992 წლის 18 იანვრის №48 დადგენილების შესაბამისად, სოფლის (დაბის) ადგილობრივი მმართველობის ორგანოების გადაწყვეტილებით შექმნილი მიწის რეფორმის კომისიის მიერ შედგენილი და სოფლის (დაბის) ყრილობაზე (საერთო კრებაზე) დამტკიცებული მიწების განაწილების სია. აღნიშნულ სიას უნდა დაერთოს მიწის გამოყოფის გეგმა; გ) იმ შემთხვევაში, თუ არ არსებობს „ა“ და „ბ“ ქვეპუნქტებით დასახელებული დოკუმენტები, გამოიყენება ადგილობრივი თვითმმართველობის (მმართველობის) ორგანოების მიერ დამტკიცებული სასოფლო - სამეურნეო დანიშნულების მიწის სარგებლობისათვის სარეგისტრაციო პერიოდში მოქმედი საგადასახადო სია, აგრეთვე მიწების განაწილების სია, რომელსაც არ ახლავს მიწის გამოყოფის გრაფიკული დადასტურება.
„საქართველოს რესპუბლიკის მოქალაქეთათვის სარგებლობაში გადაცემულ მიწის ნაკვეთებზე დოკუმენტაციის გაფორმების რეგულირების შესახებ“ საქართველოს რესპუბლიკის მინისტრთა კაბინეტის 1993 წლის 28 ივნისის №503 დადგენილებით დამტკიცდა მოქალაქეთათვის სარგებლობაში გამოყოფილი მიწის ნაკვეთის მიღება - ჩაბარების აქტის ფორმა, რომლის მე-2 პუნქტის თანახმად, მიწის მიღება - ჩაბარების აქტი წარმოადგენდა მიწათსარგებლობის უფლების დამადასტურებელ სახელმწიფო აქტის გაცემისა და საცხოვრებელი სახლის დაპროექტება - მშენებლობის ერთადერთ საფუძველს. მიღება - ჩაბარების აქტი წარმოადგენდა მიწაზე საკუთრების უფლების დამდგენ დოკუმენტს.
საკასაციო სასამართლო აღნიშნავს, რომ მოსარჩელის სახელზე 1999 წლის 27 ნოემბერს შედგენილი მიწის (უძრავი ქონების) საკუთრების სარეგისტრაციო მოწმობის და საკადასტრო აზომვითი ნახაზის თანახმად, რ. ა-ის მიწის ნაკვეთის სიგანე ფონის მხარეს იყო - 17,5მ , სიგანე გზის მხარეს - 16,5მ, სიგრძე აღმოსავლეთის მხარეს - 64,8მ და სიგრძე დასავლეთის მხარეს - 64,6მ, მიწის ნაკვეთის ფართობი - 0,110ჰა, რაც თანხვედრაშია უფლების დამდგენი დოკუმენტების და პირველადი რეგისტრაციის მონაცემებთან. რ. ს-ის სახელზე 1999 წლის 27 ნოემბერს შედგენილი მიწის (უძრავი ქონების) საკუთრების სარეგისტრაციო მოწმობის მიხედვით, მიწის ნაკვეთის სიგანე ფონის მხარეს იყო - 15მ, სიგანე გზის მხარეს - 15მ, სიგრძე აღმოსავლეთის მხარეს - 64,5მ და სიგრძე დასავლეთის მხარეს (ანუ რ. ა-ის) - 64,6მ, მიწის ნაკვეთის ფართობი - 967,78ჰა. რ. ს-ის სახელზე 2012 წლის 26 აპრილს საკადასტრო კოდით ... (ძველი ნომერი - ...) დაზუსტებული მონაცემებით დარეგისტრირდა - 968 კვ.მ მიწის ნაკვეთი, საჯარო რეესტრში წარდგენილი საკადასტრო აზომვითი ნახაზის მიხედვით, მიწის ნაკვეთის სიგანე ფონის მხარეს არის - 16,5მ, სიგანე გზის მხარეს არის - 15,9მ, სიგრძე აღმოსავლეთის მხარეს - 60,1მ და სიგრძე დასავლეთის მხარეს (ანუ რ. ა-ის) - 59,4მ.
შესაბამისად, საკასაციო სასამართლო სრულად იზიარებს სააპელაციო სასამართლოს განმარტებას, რომ მესამე პირის - რ. ს-ის მიერ სარეგისტრაციოდ წარდგენილი მიწის ფართის კონფიგურაცია/პარამეტრები არ შეესაბამება უფლების დამდგენი დოკუმენტების და პირველადი რეგისტრაციის მონაცემებს. რეგისტრაცია განხორციელდა შეცვლილი კონფიგურაციით.
ამდენად, საკასაციო სასამართლო ეთანხმება ქვედა ინსტანციის სასამართლოების მიერ განსახილველ შემთხვევაში საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 32-ე მუხლის მე-4 ნაწილის გამოყენების მართებულობას, რათა მარეგისტრირებელმა ადმინისტრაციულმა ორგანომ - სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს კახეთის რეგიონულმა ოფისმა გადაწყვეტილების მიღებისას, თავად სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოში დაცული ინფორმაციისა და სარეგისტრაციოდ წარდგენილი მტკიცებულებების ურთიერთშეჯერების შედეგად, გამოიკვლიოს მესამე პირის - რ. ს-ის სახელზე უძრავი ქონების საკუთრებაში რეგისტრაციამდე მიწის ნაკვეთის საზღვრები, კონფიგურაცია და ამ მიწაზე სხვა პირთა საკუთრების უფლების არსებობა.
ამასთან, საკასაციო სასამართლო ვერ გაიზიარებს კასატორის მითითებას სარჩელის ხანდაზმულობასთან დაკავშირებით და მიიჩნევს, რომ კასატორის მიერ მითითებული გარემოებები არ ქმნის საკასაციო საჩივრის დასაშვებად ცნობის საფუძველს.
კასატორის მიერ ვერ იქნა წარმოდგენილი ზემოაღნიშნულ დადგენილ ფაქტობრივ გარემოებებზე სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 407-ე მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული დასაშვები და დასაბუთებული პრეტენზია.
ამდენად, საკასაციო სასამართლო სრულად იზიარებს ქვედა ინსტანციის სასამართლოების სამართლებრივ შეფასებებს და მიიჩნევს, რომ მოცემულ საქმეს არ გააჩნია არავითარი პრინციპული მნიშვნელობა სასამართლო პრაქტიკისათვის, ხოლო საკასაციო საჩივარს - წარმატების პერსპექტივა.
ამასთან, საკასაციო სასამართლო მიუთითებს საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 401-ე მუხლის მე-4 ნაწილზე და აღნიშნავს, რომ საკასაციო საჩივრის დაუშვებლად ცნობის შემთხვევაში პირს დაუბრუნდება მის მიერ გადახდილი სახელმწიფო ბაჟის 70 პროცენტი. საკასაციო სასამართლო მიიჩნევს, რომ ვინაიდან, რ. ს-ს (პ/ნ ...) საკასაციო საჩივარზე 23.06.2020წ. №9484593587 საგადახდო დავალებით გადახდილი აქვს სახელმწიფო ბაჟი - 300 ლარის ოდენობით, საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 401-ე მუხლის მე-4 ნაწილის თანახმად, მას უნდა დაუბრუნდეს საკასაციო საჩივარზე გადახდილი სახელმწიფო ბაჟის 70 პროცენტი - 210 ლარი შემდეგი ანგარიშიდან: ქ. თბილისი, სახელმწიფო ხაზინა, ბანკის კოდი TRESGE22, მიმღების ანგარიშის №200122900, სახაზინო კოდი №300773150.



ს ა რ ე ზ ო ლ უ ც ი ო ნ ა წ ი ლ ი:


საკასაციო სასამართლომ იხელმძღვანელა საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის პირველი მუხლის მეორე ნაწილით, 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილით, სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 401-ე მუხლის მე-4 ნაწილით და










დ ა ა დ გ ი ნ ა:

1. რ. ს-ის საკასაციო საჩივარი მიჩნეულ იქნეს დაუშვებლად;
2. უცვლელად დარჩეს თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2020 წლის 26 თებერვლის განჩინება;
3. რ. ს-ს (პ/ნ ...) დაუბრუნდეს საკასაციო საჩივარზე 23.06.2020წ. #9484593587 საგადახდო დავალებით გადახდილი სახელმწიფო ბაჟის - 300 ლარის 70 პროცენტი - 210 ლარი, შემდეგი ანგარიშიდან: ქ. თბილისი, სახელმწიფო ხაზინა, ბანკის კოდი TRESGE22, მიმღების ანგარიშის #200122900, სახაზინო კოდი #300773150;
4. საკასაციო სასამართლოს განჩინება საბოლოოა და არ საჩივრდება.




თავმჯდომარე ქ. ცინცაძე




მოსამართლეები: ნ. ქადაგიძე




ნ. სხირტლაძე