№ბს-256(კ-22) 22 თებერვალი, 2023 წელი
ქ. თბილისი

ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატამ
შემდეგი შემადგენლობით:

გენადი მაკარიძე (თავმჯდომარე, მომხსენებელი),
მოსამართლეები: ქეთევან ცინცაძე, თამარ ოქროპირიძე

საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის პირველი მუხლისა და 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილის საფუძველზე, ზეპირი განხილვის გარეშე, შეამოწმა ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის საკასაციო საჩივრის დასაშვებობის საფუძვლები თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2021 წლის 14 აპრილის გადაწყვეტილებაზე.

ა ღ წ ე რ ი ლ ო ბ ი თ ი ნ ა წ ი ლ ი:

დ... და რ... ნ-ებმა სარჩელით მიმართეს თბილისის საქალაქო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა კოლეგიას მოპასუხე ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის მიმართ.
მოსარჩელეებმა მოითხოვეს ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის 2018 წლის 22 აგვისტოს №18.667.1038 განკარგულების ბათილად ცნობა.
თბილისის საქალაქო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა კოლეგიის 2019 წლის 12 სექტემბრის გადაწყვეტილებით დ. ნ-სა და რ. ნ-ის სარჩელი არ დაკმაყოფილდა.
თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2021 წლის 24 მარტის საოქმო განჩინებით საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის მე-16 მუხლის პირველი ნაწილის საფუძველზე საქმეში მესამე პირად ჩაება ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის ტრანსპორტისა და ურბანული განვითარების სააგენტო.
თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2021 წლის 14 აპრილის გადაწყვეტილებით რ. ნ-ის სააპელაციო საჩივარი დარჩა განუხილველი; დ. ნ-ის სააპელაციო საჩივარი დაკმაყოფილდა ნაწილობრივ; გაუქმდა თბილისის საქალაქო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა კოლეგიის 2019 წლის 12 სექტემბრის გადაწყვეტილება და საქმეზე მიღებულ იქნა ახალი გადაწყვეტილება; დ. ნ-ის სარჩელი დაკმაყოფილდა ნაწილობრივ; სადავო საკითხის გადაუწყვეტლად ბათილად იქნა ცნობილი, ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის 2018 წლის 22 აგვისტოს №18.667.1038 განკარგულება და ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობას დაევალა საქმისათვის არსებითი მნიშვნელობის მქონე გარემოებების გამოკვლევისა და შეფასების შემდეგ, 2018 წლის 27 ივნისის №01181783331-67 განცხადებასთან დაკავშირებით მიიღოს შესაბამისი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, კანონით დადგენილ ვადაში.
ადგილობრივი თვითმმართველობის კოდექსის მე-16 მუხლის პირველ ნაწილსა და მე-2 ნაწილის ,,ე“ ქვეპუნქტზე, ამავე კოდექსის 75-ე მუხლის ,,ე.ბ“ ქვეპუნქტსა და 73-ე მუხლის მე-2 ნაწილის ,,თ“ ქვეპუნქტზე, საქართველოს მთავრობის 2014 წლის 15 იანვრის №59 დადგენილებით დამტკიცებული ტექნიკური რეგლამენტის (,,დასახლებათა ტერიტორიების გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების ძირითადი დებულებები“) მე-3 მუხლის მე-2 პუნქტზე, 23-ე მუხლის პირველ და მე-2 პუნქტებზე, ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 24 მაისის №14-39 დადგენილებით დამტკიცებული ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიების გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების წესების მე-5 მუხლის პირველ პუნქტზე, მე-9 მუხლის მე-3, მე-4, მე-6 და მე-7 პუნქტებზე მითითებით სააპელაციო პალატამ განმარტა, რომ განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალების დამტკიცებისა და განაშენიანების რეგულირების გეგმის დამტკიცების საკითხის განხილვასა და შესაბამისი ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემაზე მუნიციპალიტეტის აღმასრულებელი ორგანოს - მთავრობის უფლებამოსილების მოცულობა (ფარგლები) და განხორციელების წესი განისაზღვრება კანონმდებლობით, რაც მეტყველებს მასზე, რომ შესაბამისი აქტის გამოცემაზე დაინტერესებულ პირს არ შეიძლება დაუწესდეს ისეთი შეზღუდვა, რაც არ არის გათვალისწინებული კანონმდებლობით. საქმის მასალების მიხედვით, ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 16 აგვისტოს №263 განკარგულებით დამტკიცდა ქ. თბილისში, ...ის რაიონში, ...ას ქუჩის მიმდებარედ არსებულ მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალება ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის სსიპ ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის არქიტექტურის სამსახურის ელექტრონულ გვერდზე www.tas.ge რეგისტრირებული №... განაცხადის და თანდართული დოკუმენტაციის შესაბამისად. 2018 წლის 27 ივნისს, ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ურბანული განვითარების საქალაქო სამსახურს, რ. ნ-მ მიმართა №01181783331-67 განცხადებით და მოითხოვა ქალაქ თბილისში, ...ას ქუჩის მიმდებარე №..., №... და №... საკადასტრო კოდის მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტის დამტკიცება. აღნიშნულ განცხადებასთან ერთად წარდგენილ იქნა პროექტის თაობაზე დოკუმენტები. რ. ნ-ის №01181783331-67 განცხადებით წარდგენილი მოთხოვნა, თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ურბანული განვითარების საქალაქო სამსახურმა განსახილველად თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ტრანსპორტის საქალაქო სამსახურსა და გარემოს დაცვის საქალაქო სამსახურს გადაუგზავნა. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის გარემოს დაცვის საქალაქო სამსახურის 2018 წლის 10 ივლისის №18-01181913710 წერილით, ურბანული განვითარების საქალაქო სამსახურს ეცნობა, რომ განსახილველი განაშენიანების რეგულირების გეგმის თემატური ნაწილი მოიცავდა ,,ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიების გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების წესების დამტკიცების შესახებ“ ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 24 მაისის №14-39 დადგენილების მე-8 მუხლის მე-7 პუნქტით განსაზღვრულ სარეკრეაციო ტერიტორიების სისტემას, რომელზედაც სამსახურს შენიშვნა არ გააჩნდა. ამავე წერილის მიხედვით, უნდა ყოფილიყო გათვალისწინებული, რომ სამსახური უპირატესობას ანიჭებდა ხეების დარგვას ბუჩქებთან და გაზონთან მიმართებით და მცენარეების რაოდენობა უნდა განსაზღვრულიყო შემდეგი სახით: 1 ძირი 10-12 კვ.მ-ზე კვიპაროსის სახეობისათვის, ხოლო 20-22 კვ.მ - დანარჩენი წიწვოვანი და ფოთლოვანი სახეობის ხისათვის, ამასთან, დასარგავი ხე-მცენარეების სახეობა უნდა ყოფილიყო არჩეული ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის 2018 წლის 8 თებერვლის №05.14.147 განკარგულებით დამტკიცებული პრიორიტეტული ხეების სიიდან. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ტრანსპორტის საქალაქო სამსახურის 2018 წლის 27 ივლისის №16-0118208329 წერილით ურბანული განვითარების საქალაქო სამსახურს განემარტა, რომ 2016 წელს შემუშავდა თბილისის საბაგირო ქსელის გენერალური გეგმა, რომელმაც იდენტიფიცირება გაუკეთა რამდენიმე საბაგირო დერეფანს, მათ შორის კი იყო ...ის დერეფანი, რომელიც კვეთდა საპროექტო ტერიტორიას და არსებობდა საფრთხე, რომ განსახილველ პროექტს ხელი შეეშალა საბაგირო ქსელის პროექტისათვის. ამდენად, ტრანსპორტის საქალაქო სამსახურის 2018 წლის 27 ივლისის №16-0118208329 წერილის მიხედვით, საბაგიროს დაპროექტებამდე არ იყო მიზანშეწონილი განსახილველი ტერიტორიის სამშენებლო განვითარება. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის 2018 წლის 22 აგვისტოს №18.677.1038 გასაჩივრებული განკარგულებით, ქალაქ თბილისში, ...ას ქუჩის მიმდებარე №..., №... და №... საკადასტრო კოდის მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტის მოწონებაზე უარი იქნა ნათქვამი შემდეგ გარემოებებზე მითითებით: 1. “სივრცითი მოწყობისა და ქალაქთმშენებლობის საფუძვლების შესახებ” საქართველოს კანონის მე-5 მუხლის პირველი პუნქტის „ბ“, „ვ“ და „კ“ ქვეპუნქტების თანახმად, ქვეყნის მდგრადი განვითარების, მისი კავკასიური, ევროპული და მსოფლიო ინტეგრაციის უზრუნველყოფისათვის სივრცითი მოწყობა და ქალაქთმშენებლობა ხორციელდება შემდეგი პრინციპებით: ბ) განვითარდეს განსახლების დეცენტრალიზებული და პოლიცენტრული სტრუქტურა; საქმიანობა ტერიტორიების გამოყენებისა და განვითარების თვალსაზრისით იყოს სივრცით-ტერიტორიულად კონცენტრირებული და განვითარების ცენტრების სისტემაზე ორიენტირებული; დაუსახლებელი ტერიტორიების ათვისებასთან შედარებით უპირატესობა მიენიჭოს დასახლებათა ტერიტორიების განახლებასა და ინტენსიფიკაციას; ვ) დასახლებათა განვითარება ორიენტირებულ იქნეს ინტეგრირებული სატრანსპორტო სისტემის ჩამოყალიბებაზე; სატრანსპორტო მომსახურების ეფექტიანობა გაიზარდოს ადეკვატური სატრანსპორტო არტერიებისა და კვანძების შექმნით; პრიორიტეტი მიენიჭოს საზოგადოებრივი ტრანსპორტის განვითარებას; კ) შენარჩუნდეს და განვითარდეს დაუსახლებელი ტერიტორიების სისტემა; უზრუნველყოფილ იქნეს ნიადაგის, წყლის, ფლორის, ფაუნისა და კლიმატის შენარჩუნება და დაცვა; 2. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 24 მაისის №14-39 დადგენილებით დამტკიცებული ,,ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიების გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების წესების“ მე-3 მუხლის შესაბამისად: თბილისის ქალაქთმშენებლობითი განვითარების პრიორიტეტია არსებული განაშენიანებული ტერიტორიების გამოყენების რაციონალიზაცია და ეფექტიანობის გაზრდა, მათ შორის ამორტიზებული ან/და დეგრადირებული განაშენიანების განახლება-განვითარება. თბილისის ტერიტორიების განაშენიანების რეგულირების წესებით დაშვებული ნებისმიერი ფორმით გამოყენება და განაშენიანება დასაშვებია მხოლოდ იმ შემთხვევებში, თუ ტერიტორიები უზრუნველყოფილია სათანადო საინჟინრო და სატრანსპორტო ინფრასტრუქტურით. განაშენიანებული ტერიტორიების ქალაქთმშენებლობითი განვითარება (რაციონალიზაცია, ინტენსივობის-სიმჭიდროვის ზრდა) დასაშვებია, მხოლოდ არსებული საინჟინრო, სატრანსპორტო და მწვანე ინფრასტრუქტურის დოკუმენტურად დადასტურებული შესაბამისობის ან გაუმჯობესების პირობებში; 3. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მიწათსარგებლობის გენერალური გემის პროექტის მიხედვით, საპროექტო ტერიტორიაზე გათვალისწინებულია სარეკრეაციო ზონა 1, რის გამოც არ არის მიზანშეწონილი, არსებული სარეკრეაციო ზონა 2 შეიცვალოს საცხოვრებელი ზონა 6-ითა და საზოგადოებრივ-საქმიანი ზონა 2-ით; 4. საპროექტო ტერიტორიის ადგილმდებარეობა (რთული რელიეფის მქონე, ხე-ნარგავებით გაშენებული ფერდობი, რომელიც შეიძლება, მოაზრებულ იქნეს, როგორც გზებს შორის გამყოფი კუნძული), ხე-ნარგავთა სიმრავლე, საპროექტო ტერიტორიაზე მილსადენის ქსელებისა და საბაგირო გზის ხაზის (რომელთაც გააჩნიათ დაცვის არეალები) არსებობა და ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ტრანსპორტის საქალაქო სამსახურის 2018 წლის 27 ივლისის №16-0118208329 წერილის შინაარსი ეწინააღმდეგება №..., №... და №... საკადასტრო კოდის მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის განსახილველი პროექტის მიზანშეწონილობას.
სააპელაციო პალატამ განმარტა, რომ 2017 წლის 15 თებერვალს, ერთის მხრივ - ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის სახელით სსიპ ქონების მართვის სააგენტოსა და მეორეს მხრივ - კ.კ-სა და გ.ხ-ას შორის (აპელანტი წარმოადგენს ამ ქონების შემძენს და შესაბამისად უფლებამონაცვლეს), უძრავი ქონების გაცვლის ფორმით პრივატიზების შესახებ ხელშეკრულების გაფორმება მოხდა ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 16 აგვისტოს №263 განკარგულების მიღების შემდგომ, ანუ მას შემდეგ, რაც დამტკიცდა ქ. თბილისში, ...ის რაიონში, ...ას ქუჩის მიმდებარედ არსებულ მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალება ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის სსიპ ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის არქიტექტურის სამსახურის ელექტრონულ გვერდზე www.tas.ge რეგისტრირებული №... განაცხადის და თანდართული დოკუმენტაციის შესაბამისად, ხოლო, თავის მხრივ, №... განაცხადში მითითებული იყო ყველა ის მონაცემი თუ ინფორმაცია, რომელზე დაყრდნობითაც მოპასუხე მხარემ მიიღო გადაწყვეტილება საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალების დამტკიცების შესახებ. ცალსახაა, რომ 2016 წლის 16 აგვისტოს №263 განკარგულების მიღებით, განმცხადებელს გაუჩნდა მოლოდინი იმისა, რომ მომავალში, განაშენიანების რეგულირების გეგმა დამტკიცდებოდა მის მიერ მოთხოვნილი და უკვე დაკმაყოფილებული ფუნქციური ზონირების და ქალაქთმშენებლობითი პარამეტრების შესაბამისად. ამას ემატებოდა აგრეთვე თავად განკარგულებაში არსებული დათქმა იმის შესახებ, რომ საპროექტო განაშენიანების ფუნქციური ზონები და ქალაქთმშენებლობითი პარამეტრები უნდა განსაზღვრულიყო განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტის შესაბამისად, რაც იმას ნიშნავდა, რომ კანონმდებლობით გათვალისწინებული დოკუმენტების წარდგენის შესაბამისად უნდა მომხდარიყო განაშენიანების რეგულირების გეგმის დამტკიცება. აღსანიშნავია ისიც, რომ გაცვლის შესახებ ხელშეკრულების შედგენამდე ჩატარებული ექსპერტიზის დასკვნით, გასაცვლელი უძრავი ქონება შეფასდა საცხოვრებელი ზონა 6-ის ფარგლებით.
სააპელაციო სასამართლოს განმარტებით, საპროექტო ტერიტორიას არ შეუცვლია არც მდებარეობა და არც რელიეფი და იგი 2016 წლის 16 აგვისტოს №263 განკარგულების მიღების დროსაც წარმოადგენდა გზებს შორის გამყოფ კუნძულს და რთული რელიეფის მქონე ხე-ნარგავებით გაშენებულ ფერდობს. შესაბამისად, უსაფუძვლოა მოპასუხე მხარის აპელირება იმ გარემოებაზე, რომ საპროექტო ტერიტორია წარმოადგენს რთული რელიეფის მქონე ხე-ნარგავებით გაშენებულ ფერდობს, რომელიც ასევე, შეიძლება მოაზრებული იქნეს, როგორც გზებს შორის გამყოფი კუნძული.
სააპელაციო სასამართლოს განმარტებით ტრანსპორტის საქალაქო სამსახურის 2019 წლის 21 აგვისტოს №0119233491 წერილის თანახმად, გეგმარებისას განაშენიანებისგან დაცული უნდა იყოს საბაგირო ხაზის 12 მეტრიანი ბუფერი. პროექტირებისას კი გათვალისწინებული უნდა იყოს ის გარემოება, რომ საბაგიროს ღერძის (შუა ხაზის) გასწვრივ, ნებისმიერ ადგილას, შესაძლოა საჭირო გახდეს ბოძის ჩადგმა. შესაბამისად, იმ პირობებში, როდესაც უკვე არსებობს განკარგულება საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალების შესახებ, თუ მოსარჩელე მხარის მიერ გათვალისწინებული იქნება აღნიშნული რეკომენდაცია, ბუნდოვანია, რატომ არის მაინც მიუღებელი მშენებლობის განხორციელება მოთხოვნილ ტერიტორიაზე. მოპასუხის მიერ მიღებული სადავო განკარგულება ეჭვქვეშ აყენებს საკუთრების უფლების არსს და შინაარსს უკარგავს მას, რადგან საკუთრების უფლების ამგვარი შეზღუდვა მას მხოლოდ ფორმალურად რეგისტრირებულ უფლებად აქცევს.
საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის მე-6 და მე-7 მუხლებზე მითითებით სააპელაციო პალატამ განმარტა, რომ სადავო განკარგულებით დაცულია მხოლოდ საჯარო ინტერესები, თუმცა გადაწყვეტილების მიღებისას საჯარო და კერძო ინტერესთა თანაფარდობის დროს არ იქნა გათვალისწინებული დ. ნ-ის საკუთრების უფლება. საქმეზე სათანადო გადაწყვეტილების მიღება კი სწორედ ინტერესთა თანაფარდობისა და შესაბამისი ბალანსის დაცვის შედეგად უნდა იქნეს მიღებული. ადმინისტრაციული ქმედების დროს საჭიროა ურთიერთსაპირისპირო ინტერესების ერთმანეთთან სწორი ურთიერთშეფარდება.
სააპელაციო პალატის განმარტებით, განსახილველ შემთხვევაში, სხვა ზემომითითებულ გარემოებებთან ერთად, მოსარჩელის საკუთრებაში არსებულ მიწის ნაკვეთზე სარეკრეაციო ზონა 1-ის არსებობითა და აღნიშნული ფუნქციური ზონებით გათვალისწინებული შეზღუდვებითაც არ უნდა დადგეს ეჭვქვეშ საკუთრების უფლების არსი და შინაარსი. ასეთ ვითარებაში გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს საჯარო და კერძო ინტერესების შეპირისპირებისას მიღებული გადაწყვეტილების დასაბუთების ხარისხს. მოცემულ შემთხვევაში სადავო აქტი არ შეიცავს არანაირ დასაბუთებას იმის თაობაზე, იზღუდება თუ არა დ. ნ-ის საკუთრების უფლება, არის თუ არა შეზღუდვა კანონით პირდაპირ გათვალისწინებული, რა ხარისხით ხდება უფლების შეზღუდვა და არის თუ არა იგი ლეგიტიმური მიზნის - საჯარო ინტერესის დაცვის თანაზომიერი, ამასთან, ხომ არ იწვევს საკუთრების უფლების მოცემული ხარისხით შეზღუდვა საკუთრების უფლების არსის რღვევას და რატომ არის შეუძლებელი, საჯარო და კერძო ინტერესის გათვალისწინებით, ისე რომ არც მოსარჩელის კანონით დაცულ ინტერესს მიადგეს ზიანი და საჯარო ინტერესიც იქნეს გათვალისწინებული, მოსარჩელის მოთხოვნის დაკმაყოფილება, წინააღმდეგ შემთხვევაში გამოვა, რომ ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობამ გაცვლის ხელშეკრულების გაფორმების დროს შეგნებულად, იმ მოტივით, რომ გაეზარდა გასაცვლელი ნაკვეთის ღირებულება, მისი შეფასება მოახდინა ფუნქციური ზონა 6-ის ფარგლებში და ხელშეკრულების დადების შემდეგ იმგვარად შეუცვალა მას ფუნქციური დანიშნულება (მიანიჭა ფუნქციური ზონა 1), რომ ხელშეკრულების დადების მიზანს ასცდა და გაცვლილი მიწის ნაკვეთი აქცია ხელშეკრულების მიზანთან შეუსაბამო უძრავ ქონებად, რაც ეწინააღმდეგება მმართველობის კანონიერების პრინციპს და დაუშვებელია.
თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2021 წლის 14 აპრილის გადაწყვეტილება საკასაციო წესით გასაჩივრდა ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის მიერ.
კასატორის განმარტებით, ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ურბანული განვითარების საქალაქო სამსახურში 2018 წლის 27 ივნისს რ.ტ-ემ (დამკვეთი - რ. ნ-ე) წარადგინა №01181783331-67 განცხადება ქალაქ თბილისში, ...ას ქუჩის მიმდებარედ არსებულ მიწის ნაკვეთებზე (საკადასტრო კოდი: №... ნაკვეთი №... , №... ნაკვეთი №..., №... ) განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტის დამტკიცების მოთხოვნით. განცხადებაზე წარმოდგენილი განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტის მიხედვით, საპროექტო ტერიტორიაზე იგეგმებოდა საცხოვრებელი კომპლექსის განთავსება, ხე-ნარგავების გადარგვა და არსებული ფუნქციური ზონის-სარეკრეაციო ზონა 2-ის (რზ-2) საცხოვრებელი ზონა 6 (სზ-6)-ითა და საზოგადოებრივ-საქმიან ზონა 2-ით (სსზ-2) ცვლილება. „დედაქალაქის მიწათსარგებლობის გენერალური გეგმის დამტკიცების შესახებ“ ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2014 წლის 30 დეკემბრის №20-105 დადგენილებით დამტკიცებული დედაქალაქის მიწათსარგებლობის გენერალური გეგმის მიხედვით, ქალაქ თბილისში, ...ას ქუჩის მიმდებარედ არსებულ მიწის ნაკვეთებზე (საკადასტრო კოდი: №... ნაკვეთი №... , №... ნაკვეთი №... , №... ) ვრცელდებოდა სარეკრეაციო ზონა 2 (რზ-2). აღნიშნული წარმოადგენს სარეკრეაციო ქვეზონას, რომელიც მოიცავს თბილისის განაშენიანებული ტერიტორიების არსებულ/დაგეგმილ გამწვანებულ ტერიტორიებს. მითითებულ ზონაში დაუშვებელია ყოველგვარი მშენებლობა, გარდა ამ წესების დანართი 1-ით განსაზღვრული ძირითადი სპეციალური (ზონალური) შეთანხმებით დაშვებული სახეობისა. ზემოხსნებული მიწის ნაკვეთები წარმოადგენს ...ის და ...ის ქუჩებს შორის, რთული რელიეფის მქონე ხე-ნარგავებით - გაშენებულ ფერდობს, რომელიც ასევე, შეიძლება მოვიაზროთ, როგორც გზებს შორის გამყოფი კუნძული. აღნიშნულ ტერიტორიას სამხრეთიდან და დასავლეთიდან ესაზღვრება ინდივიდუალური საცხოვრებელი სახლები, ხოლო აღმოსავლეთით საზოგადოებრივი ობიექტი, სკოლა და მრავალბინიანი საცხოვრებელი სახლი. ტერიტორიას სხვადასხვა მიმართულებით კვეთს მილსადენის ქსელები, საბაგირო და საბაგირო გზის ხაზი, რომლებსაც გააჩნიათ შესაბამისი დაცვის არეალები. ტერიტორიის დიდი ნაწილი დაფარულია ხე-ნარგავებით. №011181783331-67 განცხადებაზე წარდგენილი განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტის მიხედვით, საპროექტო ტერიტორიაზე იგეგმება საცხოვრებელი კომპლექსის განთავსება, ხე-ნარგავების გადარგვა და არსებული ფუნქციური ზონის სარეკერაციო ზონა 2-ის (რზ-2) საცხოვრებელი ზონა 6 (სზ-6) და საზოგადოებრივ-საქმიან ზონა 2-ით (სსზ-2) ცვლილება. ,,ქ. თბილისში, ...ის რაიონში, ...ას ქუჩის მიმდებარედ არსებულ მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალების შესახებ” ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 16 აგვისტოს №263 განკარგულების შესაბამისად, დამტკიცდა ქალაქ თბილისში, ...ის რაიონში, ...ას ქუჩის მიმდებარედ არსებულ მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალება. აღნიშნული გეგმარებითი დავალებით განისაზღვრა, რომ თუკი განაშენიანების რეგულირების გეგმით წარმოდგენილი იქნება სხვა ფუნქციური ზონები და ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს მიერ შეთანხმდება განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტი და განხორციელდება ფუნქციური ზონის სტატუსის ცვლილება, ქალაქგეგმარებითი პარამეტრები განისაზღვრება წარმოდგენილი ზონების შესაბამისად. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ტრანსპორტის საქალაქო სამსახურის 2018 წლის 27 ივლისის №16-0118208329 წერილიდან დგინდება, რომ 2016 წელს ... საკონსულტაციო კომპანია „...-ს“ მიერ, შემუშავდა თბილისის საბაგირო ქსელის გენერალური გეგმა, რომელმაც დააიდენტიფიცირა რამდენიმე საბაგირო დერეფანი, მათ შორის არის ...ის დერეფანი, რომელიც კვეთს საპროექტო ტერიტორიას და არსებობს საფრთხე, რომ ზემოხსენებულმა მშენებლობამ ხელი შეუშალოს დაგეგმილი პროექტის განხორციელებას. შესაბამისად, საბაგიროს დაპროექტებამდე ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ტრანსპორტის საქალაქო სამსახური, თავის კომპეტენციის ფარგლებში, მიზანშეწონილად არ მიიჩნევს აღნიშნულ ტერიტორიაზე რაიმე სახის სამშენებლო განვითარებას. ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის გარემოს დაცვის საქალაქო სამსახურის 2018 წლის 10 ივლისის №18-01181913710 წერილიდან ირკვევა, რომ სამსახური უპირატესობას ანიჭებს ხეების დარგვას ბუჩქებთან და გაზონთან მიმართებით. ამდენად, გასამწვანებელი მცენარეების რაოდენობა უნდა განისაზღვროს: 1 ძირი-10-12 კვ. მეტრი კვიპაროსის სახეობისთვის, ხოლო 20-22 კვ. მეტრი დანარჩენი წიწვოვანის და ასევე ფოთლოვანი ხეებისთვის, ხოლო, დასარგავი ხე-მცენარეების სახეობა უნდა აირჩეს ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის 2018 წლის 8 თებერვლის №05.14.147 განკარგულებით დამტკიცებული პრიორიტეტული ხეების სიიდან.
კასატორის განმარტებით, სადავო დადგენილების გამოცემის დროს მოქმედი ,,სივრცითი მოწყობისა და ქალაქთმშენებლობის საფუძვლების შესახებ’’ საქართველოს კანონის მე-5 მუხლის პირველი პუნქტის ,,ბ’’ ,,ვ’’ და ,,კ’’ ქვეპუნქტების თანახმად, ქვეყნის მდგრადი განვითარების, მისი კავკასიური, ევროპული და მსოფლიო ინტეგრაციის უზრუნველყოფისათვის სივრცითი მოწყობა და ქალაქთმშენებლობა ხორციელდება შემდეგი პრინციპებით: ბ) განვითარდეს განსახლების დეცენტრალიზებული და პოლიცენტრული სტრუქტურა; საქმიანობა ტერიტორიების გამოყენებისა და განვითარების თვალსაზრისით იყოს სივრცით-ტერიტორიულად კონცენტრირებული და განვითარების ცენტრების სისტემაზე ორიენტირებული; დაუსახლებელი ტერიტორიების ათვისებასთან შედარებით უპირატესობა მიენიჭოს დასახლებათა ტერიტორიების განახლებასა და ინტენსიფიკაციას; ვ) დასახლებათა განვითარება ორიენტირებულ იქნეს ინტეგრირებული სატრანსპორტო სისტემის ჩამოყალიბებაზე; სატრანსპორტო მომსახურების ეფექტიანობა გაიზარდოს ადეკვატური სატრანსპორტო არტერიებისა და კვანძების შექმნით; პრიორიტეტი მიენიჭოს საზოგადოებრივი ტრანსპორტის განვითარებას; კ) შენარჩუნდეს და განვითარდეს დაუსახლებელი ტერიტორიების სისტემა; უზრუნველყოფილ იქნეს ნიადაგის, წყლის, ფლორის, ფაუნისა და კლიმატის შენარჩუნება და დაცვა.
,,ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიების გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების წესების დამტკიცების შესახებ’’ ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 24 მაისის №14-39 დადგენილებით დამტკიცებული წესის მე-3 მუხლის შესაბამისად, თბილისის ქალაქთმშენებლობითი განვითარების პრიორიტეტია არსებული განაშენიანებული ტერიტორიების გამოყენების რაციონალიზაცია და ეფექტიანობის გაზრდა, მათ შორის ამორტიზებული ან/და დეგრადირებული განაშენიანების განახლება-განვითარება. თბილისის ტერიტორიების განაშენიანების რეგულირების წესებით დაშვებული ნებისმიერი ფორმით გამოყენება და განაშენიანება დასაშვებია მხოლოდ იმ შემთხვევებში, თუ ტერიტორიები უზრუნველყოფილია სათანადო საინჟინრო-სატრანსპორტო ინფრასტრუქტურით. განაშენიანებული ტერიტორიების ქალაქთმშენებლობითი განვითარება (რაციონალიზაცია, ინტენსივობის-სიმჭიდროვის ზრდა) დასაშვებია, მხოლოდ არსებული საინჟინრო, სატრანსპორტო და მწვანე ინფრასტრუქტურის დოკუმენტურად დადასტურებული შესაბამისობის გაუმჯობესების პირობებში.
კასატორის განმარტებით „დედაქალაქის მიწათსარგებლობის გენერალური გეგმის დამტკიცების შესახებ” ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2019 წლის 15 მარტის №39-18 დადგენილებით დამტკიცებული დედაქალაქის მიწათსარგებლობის გენერალური გეგმის მიხედვით, საპროექტო ტერიტორია მდებარეობს სარეკრეაციო ზონა 1-ში (რზ-1). აღსანიშნავია, რომ ,,ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიების გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების წესების დამტკიცების შესახებ’’ ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 24 მაისის №14-39 დადგენილების მე-16 მუხლის პირველი პუნქტის „გ” ქვეპუნქტის თანახმად, სარეკრეაციო ზონა 1-ში (რზ-1) დაუშვებელია ყოველგვარი მშენებლობა, გარდა: განათების, სარწყავი სისტემის, სარეკლამო ბილბორდის, დეკორატიული გაფორმების ობიექტის, კიბეების, საფეხმავლო გზების ან/და ბილიკების. ამავე დადგენილების 21-ე მუხლის პირველი პუნქტის შესაბამისად, განაშენიანების რეგულირების წესებით განსაზღვრული განაშენიანების რეგულირების პარამეტრების ზღვრული მაჩვენებლების შეცვლა დაუშვებელია (მათ შორის, განაშენიანების რეგულირების გეგმის ფარგლებში), გარდა ამ მუხლით განსაზღვრული შემთხვევებისა. ამავე წესების მე-9 მუხლის პირველი პუნქტის შესაბამისად, თბილისის სივრცით-ტერიტორიული დაგეგმვის დოკუმენტების, მათ შორის განაშენიანების რეგულირების გეგმის დამტკიცების პროცედურა განისაზღვრება განაშენიანების ძირითადი დებულებებით, ამ მუხლით განსაზღვრული თავისებურებების გათვალისწინებით. მე-3 და მე-4 პუნქტების თანახმად: განაშენიანების რეგულირების გეგმების დამტკიცების პროცედურა ხორციელდება ორ ეტაპად, რომელთაგან თითოეულზე მიმდინარეობს დამოუკიდებელი ადმინისტრაციული წარმოება. მხოლოდ პირველი ეტაპით გათვალისწინებული ადმინისტრაციული წარმოების დასრულებისა და დადებითი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის შემდეგ შესაძლებელია შემდგომი ეტაპის ადმინისტრაციული წარმოების დაწყება. განაშენიანების რეგულირების გეგმის დამტკიცებასთან დაკავშირებული ადმინისტრაციული წარმოების ორივე ეტაპს აწარმოებს ურბანულ განვითარებაზე უფლებამოსილი თბილისის მერიის სტრუქტურული ერთეული. ადმინისტრაციულ წარმოებაში ჩართული სტრუქტურული ერთეულების/სხვა ადმინისტრაციული ორგანოების დასკვნის საფუძველზე ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობა გამოსცემს ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს. აქტით მოწონებული განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალებისა და განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტი ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს წარედგინება დასამტკიცებლად, კანონმდებლობით დადგენილი წესით.
კასატორის განმარტებით, მართალია, №263 განკარგულებით დამტკიცდა განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალება, თუმცა, უნდა აღინიშნოს, რომ ,,ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიების გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების წესების დამტკიცების შესახებ” ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 24 მაისის №14-39 დადგენილების მე-9 მუხლის მე-3 პუნქტის მიხედვით, განაშენიანების რეგულირების გეგმების დამტკიცების პროცედურა ხორციელდება ორ ეტაპად, რომელთაგან თითოეულზე მიმდინარეობს დამოუკიდებელი ადმინისტრაციული წარმოება. მხოლოდ პირველი ეტაპით გათვალისწინებული ადმინისტრაციული წარმოების დასრულებისა და დადებითი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის შემდეგ შესაძლებელია შემდგომი ეტაპის ადმინისტრაციული წარმოების დაწყება. აღნიშნული ნორმის სამართლებრივი ანალიზი ცხადყოფს, რომ პირველი ეტაპის, კერძოდ, მხოლოდ განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალების დამტკიცების შემდეგაა შესაძლებელი, უფლებამოსილმა ადმინისტრაციულმა ორგანომ დაიწყოს ადმინისტრაციული წარმოება განაშენიანების რეგულირების გეგმის განხილვასთან დაკავშირებით. კანონმდებელი ნათლად განმარტავს, რომ განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალების დამტკიცება ცალსახად არ გულისხმობს მისი შემდგომი ეტაპის, განაშენიანების რეგულირების გეგმის უპირობო დამტკიცებას. აღნიშნულიდან გამომდინარე, სასამართლოს მითითება იმაზე, რომ 2016 წლის 16 აგვისტოს №263 განკარგულების მიღებით, განმცხადებელს გაუჩნდა მოლოდინი იმისა, რომ მომავალში განაშენიანების რეგულირების გეგმა დამტკიცდებოდა, მოკლებულია ყოველგვარ სამართლებრივ საფუძველს.
კასატორის განმარტებით, განსახილველ შემთხვევაში არ დასტურდება პირის საკუთრების უფლების დაუსაბუთებელი შეზღუდვა, რაც სადავო გადაწყვეტილებას უკანონო ხასიათს მიანიჭებდა. ერთ მხარეს დგას კონკრეტული ფიზიკური პირის ინტერესი, წარმოდგენილი პროექტის შესაბამისად განხორციელდეს მის საკუთრებაში არსებულ მიწის ნაკვეთის განაშენიანება, მეორე მხარეს, კი დგას საჯარო ინტერესი, რაც გამოიხატება ქალაქგეგმარებითი თვალსაზრისით ერთიანი პოლიტიკისა და ქალაქის განაშენიანების ერთიანი სისტემის ჩამოყალიბებაში. საჯარო და კერძო ინტერესების თანაფარდობის გათვალისწინებით, ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობა მიიჩნევს, რომ აღნიშნული საჯარო ინტერესი აღმატებულად დაცვის ღირსი სიკეთეა.
კასატორის განმარტებით, არ არსებობს მტკიცებულება და გარემოება, რომელიც შეიძლება დამატებით გამოიკვეთოს ან/და წარმოიქმნას ადმინისტრაციული წარმოების პროცესში, აღნიშნული სასამართლოს მხრიდანაც ვერ იქნა მითითებული და ამ მოცემულობაში სასამართლომ გადაწყვეტილება მიიღო, როგორც საპროცესო ასევე მატერიალური ნორმების დარღვევით, მაშინ როცა საქმეში დაცული მტკიცებულებები იძლეოდა სადავო საკითხის არსებითად გადაწყვეტის შესაძლებლობას.
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2022 წლის 12 აპრილის განჩინებით, საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილის შესაბამისად, დასაშვებობის შესამოწმებლად წარმოებაში იქნა მიღებული ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის საკასაციო საჩივარი.

ს ა მ ო ტ ი ვ ა ც ი ო ნ ა წ ი ლ ი:

საკასაციო სასამართლო გასაჩივრებული გადაწყვეტილების გაცნობის, საქმის მასალების შესწავლის, საკასაციო საჩივრის დასაშვებობის შემოწმების შედეგად მიიჩნევს, რომ ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის საკასაციო საჩივარი არ აკმაყოფილებს საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილის მოთხოვნებს და არ ექვემდებარება დასაშვებად ცნობას შემდეგ გარემოებათა გამო:
საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილი განსაზღვრავს საკასაციო საჩივრის განსახილველად დაშვების ამომწურავ საფუძვლებს, კერძოდ, აღნიშნული ნორმის თანახმად, საქართველოს უზენაესი სასამართლოს მიერ საკასაციო საჩივარი დაიშვება, თუ კასატორი დაასაბუთებს, რომ: ა) საქმე მოიცავს სამართლებრივ პრობლემას, რომლის გადაწყვეტაც ხელს შეუწყობს სამართლის განვითარებას და ერთგვაროვანი სასამართლო პრაქტიკის ჩამოყალიბებას; ბ) საქართველოს უზენაეს სასამართლოს მანამდე მსგავს სამართლებრივ საკითხზე გადაწყვეტილება არ მიუღია; გ) საკასაციო საჩივრის განხილვის შედეგად მოცემულ საქმეზე სავარაუდოა მსგავს სამართლებრივ საკითხზე საქართველოს უზენაესი სასამართლოს მანამდე არსებული პრაქტიკისაგან განსხვავებული გადაწყვეტილების მიღება; დ) სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილება განსხვავდება მსგავს სამართლებრივ საკითხზე საქართველოს უზენაესი სასამართლოს მანამდე არსებული პრაქტიკისაგან; ე) სააპელაციო სასამართლომ საქმე განიხილა მატერიალური ან/და საპროცესო სამართლის ნორმების მნიშვნელოვანი დარღვევით, რასაც შეეძლო არსებითად ემოქმედა საქმის განხილვის შედეგზე; ვ) სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილება ეწინააღმდეგება მსგავს სამართლებრივ საკითხზე ადამიანის უფლებათა და ძირითად თავისუფლებათა დაცვის კონვენციას და ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს პრეცედენტულ სამართალს.
საკასაციო სასამართლო მიიჩნევს, რომ წარმოდგენილი საკასაციო საჩივარი არ არის დასაშვები საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული არც ერთი ზემოთ მითითებული საფუძვლით.
საკასაციო საჩივარი არ არის დასაშვები სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილების საკასაციო სასამართლოს მიერ დამკვიდრებული პრაქტიკისაგან განსხვავების არსებობის საფუძვლით და ამასთან, არ არსებობს საკასაციო საჩივრის განხილვის შედეგად მსგავს სამართლებრივ საკითხზე საქართველოს უზენაესი სასამართლოს მანამდე არსებული პრაქტიკისაგან განსხვავებული გადაწყვეტილების მიღების ვარაუდი. სააპელაციო სასამართლოს გასაჩივრებული გადაწყვეტილება არ ეწინააღმდეგება ადამიანის უფლებათა და ძირითად თავისუფლებათა დაცვის კონვენციას და ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს პრეცედენტულ სამართალს. ამასთან, საქმის განხილვისა და საკასაციო სასამართლოს მიერ საქმეზე ახალი გადაწყვეტილების მიღების საჭიროება არ არსებობს სამართლის განვითარებისა და ერთგვაროვანი სასამართლო პრაქტიკის ჩამოყალიბების თვალსაზრისით.
საკასაციო სასამართლო მიიჩნევს, რომ კასატორი ვერ ასაბუთებს სააპელაციო სასამართლოს მიერ საქმის განხილვას მატერიალური ან/და საპროცესო სამართლის ნორმების მნიშვნელოვანი დარღვევით, ვერ აქარწყლებს სააპელაციო სასამართლოს მიერ დადგენილ ფაქტობრივ გარემოებებსა და დასკვნებს.
საკასაციო სასამართლო იზიარებს მოცემულ საქმეზე სააპელაციო ინსტანციის სასამართლოს მიერ დადგენილ ფაქტობრივ გარემოებებს და მიიჩნევს, რომ სააპელაციო სასამართლომ არსებითად სწორად გადაწყვიტა მოცემული დავა.
ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 24 მაისის №14-39 დადგენილებით დამტკიცებული „ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიების გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების წესების“ მე-9 მუხლით (სადავო აქტის გამოცემის პერიოდში მოქმედი რედაქცია) განსაზღვრულია თბილისის სივრცით-ტერიტორიული დაგეგმვის დოკუმენტების დამტკიცების პროცედურა. მითითებული ნორმის მე-3 პუნქტის თანახმად, განაშენიანების რეგულირების გეგმების დამტკიცების პროცედურა ხორციელდება ორ ეტაპად, რომელთაგან თითოეულზე მიმდინარეობს დამოუკიდებელი ადმინისტრაციული წარმოება. მხოლოდ პირველი ეტაპით გათვალისწინებული ადმინისტრაციული წარმოების დასრულებისა და დადებითი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის შემდეგ შესაძლებელია შემდგომი ეტაპის ადმინისტრაციული წარმოების დაწყება. აღნიშნული ეტაპების ადმინისტრაციული წარმოების ვადებია: ა) I ეტაპი - განაშენიანების რეგულირების გეგმების გეგმარებითი დავალების დამტკიცება, საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის VI თავით დადგენილი მარტივი ადმინისტრაციული წარმოების წესის შესაბამისად – არაუმეტეს 20 დღე; ბ) II ეტაპი - განაშენიანების რეგულირების გეგმების დამტკიცება, საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის VI თავით დადგენილი მარტივი ადმინისტრაციული წარმოების წესის შესაბამისად - არაუმეტეს 30 დღე.
ამავე „წესების“ 9.6 მუხლის მიხედვით, ადმინისტრაციულ წარმოებაში ჩართული სტრუქტურული ერთეულების/სხვა ადმინისტრაციული ორგანოების დასკვნის საფუძველზე ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობა გამოსცემს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით მოწონებული განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალებისა და განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტი ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს წარედგინება დასამტკიცებლად, კანონმდებლობით დადგენილი წესით.
საქმის მასალებით დადგენილია, რომ ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 16 აგვისტოს №263 განკარგულებით, დამტკიცდა ქ. თბილისში, ...ის რაიონში, ...ას ქუჩის მიმდებარედ არსებულ მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალება ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის სსიპ ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის არქიტექტურის სამსახურის ელექტრონულ გვერდზე www.tas.ge რეგისტრირებული №... განაცხადის და თანდართული დოკუმენტაციის შესაბამისად. 2018 წლის 27 ივნისს, ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ურბანული განვითარების საქალაქო სამსახურს, რ. ნ-მ მიმართა №01181783331-67 განცხადებით და მოითხოვა ქალაქ თბილისში, ...ას ქუჩის მიმდებარე №..., №...და №... საკადასტრო კოდის მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტის დამტკიცება. რ.ნ-ს №01181783331-67 განცხადებით წარდგენილი მოთხოვნა, თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ურბანული განვითარების საქალაქო სამსახურმა განსახილველად თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ტრანსპორტის საქალაქო სამსახურსა და გარემოს დაცვის საქალაქო სამსახურს გადაუგზავნა. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის გარემოს დაცვის საქალაქო სამსახურის 2018 წლის 10 ივლისის №18-01181913710 წერილით, ურბანული განვითარების საქალაქო სამსახურს ეცნობა, რომ განსახილველი განაშენიანების რეგულირების გეგმის თემატური ნაწილი მოიცავდა ,,ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიების გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების წესების დამტკიცების შესახებ“ ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 24 მაისის №14-39 დადგენილების მე-8 მუხლის მე-7 პუნქტით განსაზღვრულ სარეკრეაციო ტერიტორიების სისტემას, რომელზედაც სამსახურს შენიშვნა არ გააჩნდა. ამავე წერილის მიხედვით, უნდა ყოფილიყო გათვალისწინებული, რომ სამსახური უპირატესობას ანიჭებდა ხეების დარგვას ბუჩქებთან და გაზონთან მიმართებით და მცენარეების რაოდენობა უნდა განსაზღვრულიყო შემდეგი სახით: 1 ძირი 10-12 კვ.მ-ზე კვიპაროსის სახეობისათვის, ხოლო 20-22 კვ.მ - დანარჩენი წიწვოვანი და ფოთლოვანი სახეობის ხისათვის, ამასთან, დასარგავი ხე-მცენარეების სახეობა უნდა ყოფილიყო არჩეული ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის 2018 წლის 8 თებერვლის №05.14.147 განკარგულებით დამტკიცებული პრიორიტეტული ხეების სიიდან. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ტრანსპორტის საქალაქო სამსახურის 2018 წლის 27 ივლისის №16-0118208329 წერილით ურბანული განვითარების საქალაქო სამსახურს განემარტა, რომ 2016 წელს შემუშავდა თბილისის საბაგირო ქსელის გენერალური გეგმა, რომელმაც იდენტიფიცირება გაუკეთა რამდენიმე საბაგირო დერეფანს, მათ შორის კი იყო ...ის დერეფანი, რომელიც კვეთდა საპროექტო ტერიტორიას და არსებობდა საფრთხე, რომ განსახილველ პროექტს ხელი შეეშალა საბაგირო ქსელის პროექტისათვის. ამდენად, ტრანსპორტის საქალაქო სამსახურის 2018 წლის 27 ივლისის №16-0118208329 წერილის მიხედვით, საბაგიროს დაპროექტებამდე არ იყო მიზანშეწონილი განსახილველი ტერიტორიის სამშენებლო განვითარება. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის 2018 წლის 22 აგვისტოს №18.677.1038 გასაჩივრებული განკარგულებით, ქალაქ თბილისში, ...ას ქუჩის მიმდებარე №..., №...და №... საკადასტრო კოდის მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტის მოწონებაზე უარი იქნა ნათქვამი შემდეგ გარემოებებზე მითითებით: 1. სივრცითი მოწყობისა და ქალაქთმშენებლობის საფუძვლების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-5 მუხლის პირველი პუნქტის „ბ“, „ვ“ და „კ“ ქვეპუნქტების თანახმად, ქვეყნის მდგრადი განვითარების, მისი კავკასიური, ევროპული და მსოფლიო ინტეგრაციის უზრუნველყოფისათვის სივრცითი მოწყობა და ქალაქთმშენებლობა ხორციელდება შემდეგი პრინციპებით: ბ) განვითარდეს განსახლების დეცენტრალიზებული და პოლიცენტრული სტრუქტურა; საქმიანობა ტერიტორიების გამოყენებისა და განვითარების თვალსაზრისით იყოს სივრცით-ტერიტორიულად კონცენტრირებული და განვითარების ცენტრების სისტემაზე ორიენტირებული; დაუსახლებელი ტერიტორიების ათვისებასთან შედარებით უპირატესობა მიენიჭოს დასახლებათა ტერიტორიების განახლებასა და ინტენსიფიკაციას; ვ) დასახლებათა განვითარება ორიენტირებულ იქნეს ინტეგრირებული სატრანსპორტო სისტემის ჩამოყალიბებაზე; სატრანსპორტო მომსახურების ეფექტიანობა გაიზარდოს ადეკვატური სატრანსპორტო არტერიებისა და კვანძების შექმნით; პრიორიტეტი მიენიჭოს საზოგადოებრივი ტრანსპორტის განვითარებას; კ) შენარჩუნდეს და განვითარდეს დაუსახლებელი ტერიტორიების სისტემა; უზრუნველყოფილ იქნეს ნიადაგის, წყლის, ფლორის, ფაუნისა და კლიმატის შენარჩუნება და დაცვა; 2. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 24 მაისის №14-39 დადგენილებით დამტკიცებული ,,ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიების გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების წესების“ მე-3 მუხლის შესაბამისად: თბილისის ქალაქთმშენებლობითი განვითარების პრიორიტეტია არსებული განაშენიანებული ტერიტორიების გამოყენების რაციონალიზაცია და ეფექტიანობის გაზრდა, მათ შორის ამორტიზებული ან/და დეგრადირებული განაშენიანების განახლება-განვითარება. თბილისის ტერიტორიების განაშენიანების რეგულირების წესებით დაშვებული ნებისმიერი ფორმით გამოყენება და განაშენიანება დასაშვებია მხოლოდ იმ შემთხვევებში, თუ ტერიტორიები უზრუნველყოფილია სათანადო საინჟინრო და სატრანსპორტო ინფრასტრუქტურით. განაშენიანებული ტერიტორიების ქალაქთმშენებლობითი განვითარება (რაციონალიზაცია, ინტენსივობის-სიმჭიდროვის ზრდა) დასაშვებია, მხოლოდ არსებული საინჟინრო, სატრანსპორტო და მწვანე ინფრასტრუქტურის დოკუმენტურად დადასტურებული შესაბამისობის ან გაუმჯობესების პირობებში; 3. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მიწათსარგებლობის გენერალური გემის პროექტის მიხედვით, საპროექტო ტერიტორიაზე გათვალისწინებულია სარეკრეაციო ზონა 1, რის გამოც არ არის მიზანშეწონილი, არსებული სარეკრეაციო ზონა 2 შეიცვალოს საცხოვრებელი ზონა 6-ითა და საზოგადოებრივ-საქმიანი ზონა 2-ით; 4. საპროექტო ტერიტორიის ადგილმდებარეობა (რთული რელიეფის მქონე, ხე-ნარგავებით გაშენებული ფერდობი, რომელიც შეიძლება, მოაზრებულ იქნეს, როგორც გზებს შორის გამყოფი კუნძული), ხე-ნარგავთა სიმრავლე, საპროექტო ტერიტორიაზე მილსადენის ქსელებისა და საბაგირო გზის ხაზის (რომელთაც გააჩნიათ დაცვის არეალები) არსებობა და ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ტრანსპორტის საქალაქო სამსახურის 2018 წლის 27 ივლისის №16-0118208329 წერილის შინაარსი ეწინააღმდეგება №..., №...და №... საკადასტრო კოდის მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის განსახილველი პროექტის მიზანშეწონილობას.
საკასაციო სასამართლო ყურადღებას მიაქცევს იმ ფაქტობრივ გარემოებას, რომ 2017 წლის 15 თებერვალს, ერთი მხრივ - ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის სახელით სსიპ ქონების მართვის სააგენტოსა და მეორე მხრივ - კ.კ-სა და გ.ხ-ას შორის (დ. ნ- წარმოადგენს ამ ქონების შემძენს და შესაბამისად უფლებამონაცვლეს), უძრავი ქონების გაცვლის ფორმით პრივატიზების შესახებ ხელშეკრულების გაფორმება მოხდა ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2016 წლის 16 აგვისტოს №263 განკარგულების მიღების შემდგომ, ანუ მას შემდეგ, რაც დამტკიცდა ქ. თბილისში, ...ის რაიონში, ...ას ქუჩის მიმდებარედ არსებულ მიწის ნაკვეთებზე საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალება ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის სსიპ ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის არქიტექტურის სამსახურის ელექტრონულ გვერდზე www.tas.ge რეგისტრირებული №... განაცხადის და თანდართული დოკუმენტაციის შესაბამისად, ხოლო, თავის მხრივ, №... განაცხადში მითითებული იყო ყველა ის მონაცემი თუ ინფორმაცია, რომელზე დაყრდნობითაც მოპასუხე მხარემ მიიღო გადაწყვეტილება საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალების დამტკიცების შესახებ.
საკასაციო სასამართლო იზიარებს სააპელაციო პალატის განმარტებას, რომ 2016 წლის 16 აგვისტოს №263 განკარგულების მიღებით, განმცხადებელს გაუჩნდა მოლოდინი იმისა, რომ მომავალში, განაშენიანების რეგულირების გეგმა დამტკიცდებოდა მის მიერ მოთხოვნილი და უკვე დაკმაყოფილებული ფუნქციური ზონირების და ქალაქთმშენებლობითი პარამეტრების შესაბამისად. ამას ემატებოდა აგრეთვე თავად განკარგულებაში არსებული დათქმა იმის შესახებ, რომ საპროექტო განაშენიანების ფუნქციური ზონები და ქალაქთმშენებლობითი პარამეტრები უნდა განსაზღვრულიყო განაშენიანების რეგულირების გეგმის პროექტის შესაბამისად, რაც იმას ნიშნავდა, რომ კანონმდებლობით გათვალისწინებული დოკუმენტების წარდგენის შესაბამისად უნდა მომხდარიყო განაშენიანების რეგულირების გეგმის დამტკიცება. აღსანიშნავია ისიც, რომ გაცვლის შესახებ ხელშეკრულების შედგენამდე ჩატარებული ექსპერტიზის დასკვნით, გასაცვლელი უძრავი ქონება შეფასდა საცხოვრებელი ზონა 6-ის ფარგლებით.
საქართველოს მთავრობის 15.01.2014წ. №59 დადგენილებით დამტკიცებული ტექნიკური რეგლამენტის - „დასახლებათა ტერიტორიების გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების ძირითადი დებულებების“ 22-ე მუხლის შესაბამისად: (1) განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალების შემუშავებისათვის საჭიროა წინასაპროექტო კვლევა. (2) წინასაპროექტო კვლევა მოიცავს: ა) ფიზიკური გარემოს კვლევას; ბ) დოკუმენტურ კვლევას; გ) ტექნიკურ-ეკონომიკურ დასაბუთებას. (3) ფიზიკური გარემოს კვლევა მოიცავს: ა) საპროექტო ტერიტორიის ორთოფოტო სურათს არსებული მდგომარეობით; ბ) საპროექტო ტერიტორიის ტოპოგეოდეზიურ რუკას; გ) საპროექტო ტერიტორიის ზოგადგეოლოგიურ და სეისმურ მონაცემებს; დ) საპროექტო ტერიტორიის ზოგადკლიმატურ (ბუნებრივი ნალექების, ქარის, მზის გამოსხივების) მონაცემებს; ე) საპროექტო ტერიტორიის არსებული ბუნებრივი ფასეულობების მონაცემებს; ვ) საპროექტო ტერიტორიაზე არსებული კულტურული მემკვიდრეობის უძრავი ძეგლების მონაცემებს; ზ) საპროექტო ტერიტორიის არსებულ ეკოლოგიურ მონაცემებს; თ) საპროექტო ტერიტორიაზე არსებული წყალსადენის და საყოფაცხოვრებო წყალარინების ძირითად და ლოკალურ ქსელს; ი) საპროექტო ტერიტორიაზე არსებული ელექტრომომარაგების ძირითად და ლოკალურ ქსელს; კ) საპროექტო ტერიტორიაზე არსებულ ბუნებრივი აირით მომარაგების ძირითად და ლოკალურ ქსელს; ლ) საპროექტო ტერიტორიაზე არსებული სანიაღვრე წყალარინების ძირითად და ლოკალურ ქსელს; მ) საპროექტო ტერიტორიაზე არსებული ძირითადი და ლოკალური გზების და ქუჩების ქსელს; ნ) საპროექტო ტერიტორიაზე არსებული მიწის ნაკვეთების მესაკუთრეთა მონაცემებს. (4) დოკუმენტური კვლევა მოიცავს საპროექტო ტერიტორიაზე, მისი დაგეგმარებისათვის საჭირო, არსებული ქალაქთმშენებლობითი დოკუმენტების სამართლებრივი აქტების, სამართლებრივი რეჟიმების და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტების მონაცემებს, დაკავშირებულ ანალიტიკურ და სამეცნიერო მასალებს. (5) ტექნიკურ-ეკონომიკური დასაბუთება მოიცავს საპროექტო ტერიტორიის ძირითად მიზნებს, ამოცანებს და დაგეგმარების მიზანშეწონილობას.
გათვალისწინებით იმისა, რომ საპროექტო ტერიტორიას არ შეუცვლია არც მდებარეობა და არც რელიეფი და იგი 2016 წლის 16 აგვისტოს №263 განკარგულების მიღების დროსაც წარმოადგენდა გზებს შორის გამყოფ კუნძულს და რთული რელიეფის მქონე ხე-ნარგავებით გაშენებულ ფერდობს, საკასაციო პალატა იზიარებს სააპელაციო პალატის დასკვნას, რომ უსაფუძვლოა მოპასუხე მხარის აპელირება იმ გარემოებაზე, რომ საპროექტო ტერიტორია წარმოადგენს რთული რელიეფის მქონე ხე-ნარგავებით გაშენებულ ფერდობს, რომელიც ასევე, შეიძლება მოაზრებული იქნეს, როგორც გზებს შორის გამყოფი კუნძული და აღნიშნულის გამო პროექტის მოწონება დასაშვები არ არის. ზემოდასახელებული საკანონმდებლო ნორმიდან გამომდინარე განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალების შემუშავებისთვის წინასაპროექტო კვლევის წესი მოიცავს ასევე ფიზიკური გარემოს კვლევას და მოცემულ შემთხცვევაში კასატორის მიერ მითითებული ფაქტობრივი გარემოებები არ გამხდარა გეგმარებითი დავალების დამტკიცების დამაბრკოლებელი გარემოება. ასევე დასაბუთებულია სააპელაციო პალატის მითითება იმ გარემოებაზე, რომ ტრანსპორტის საქალაქო სამსახურის 2019 წლის 21 აგვისტოს №0119233491 წერილის თანახმად, გეგმარებისას განაშენიანებისგან დაცული უნდა იყოს საბაგირო ხაზის 12-მეტრიანი ბუფერი. პროექტირებისას კი გათვალისწინებული უნდა იყოს ის გარემოება, რომ საბაგიროს ღერძის (შუა ხაზის) გასწვრივ, ნებისმიერ ადგილას, შესაძლოა საჭირო გახდეს ბოძის ჩადგმა. შესაბამისად, იმ პირობებში, როდესაც უკვე არსებობს განკარგულება საცხოვრებელი კომპლექსის განაშენიანების რეგულირების გეგმის გეგმარებითი დავალების შესახებ, თუ მოსარჩელე მხარის მიერ გათვალისწინებული იქნება აღნიშნული რეკომენდაცია, ბუნდოვანია, რატომ არის მიუღებელი მშენებლობის განხორციელება მოთხოვნილ ტერიტორიაზე. შესაბამისად, სადავო განკარგულებაში საპროექტო ტერიტორიის ადგილმდებარეობაზე, რთულ რელიეფზე, მიმდებარედ არსებულ განაშენიანებაზე მითითება გასაჩივრებული აქტის მართლზომიერებას არ ადასტურებს.
საკასაციო სასამართლო ასევე არ იზიარებს კასატორის განმარტებას სარეკრეაციო ზონის საცხოვრებელი ზონით ცვლილებასთან დაკავშირებით და მიუთითებს, რომ გაცვლის შესახებ ხელშეკრულების შედგენამდე ჩატარებული ექსპერტიზის დასკვნით, გასაცვლელი უძრავი ქონება შეფასდა საცხოვრებელი ზონა 6-ის ფარგლებით.
საკასაციო სასამართლო მიუთითებს საკონსტიტუციო სასამართლოს მსჯელობაზე, რომ „კონსტიტუციური უფლებების... შეზღუდვის შეფასების საზომი, თანაზომიერების პრიციპია. აღნიშნული პრინციპი წარმოადგენს ადამიანის უფლების შეზღუდვისას კანონმდებლის შებოჭვის მექანიზმს და, შესაბამისად, კონსტიტუციური კონტროლის ელემენტს. თანაზომიერების პრინციპის მოთხოვნაა, რომ უფლების მზღუდავი საკანონმდებლო რეგულირება უნდა წარმოადგენდეს ღირებული საჯარო (ლეგიტიმური) მიზნის მიღწევის გამოსადეგ და აუცილებელ საშუალებას. ამავე დროს, უფლების შეზღუდვის ინტენსივობა მისაღწევი საჯარო მიზნის პროპორციული, მისი თანაზომიერი უნდა იყოს. დაუშვებელია ლეგიტიმური მიზნის მიღწევა განხორციელდეს ადამიანის უფლების მომეტებული შეზღუდვის ხარჯზე.“ (საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2012 წლის 26 ივნისის #3/1/512 გადაწყვეტილება საქმეზე „დანიის მოქალაქე ჰეიკე ქრონქვისტი საქართველოს პარლამენტის წინააღმდეგ“, II-60).
საქართველოს უზენაესმა სასამართლომ ბს-1200(კ-19) საქმეზე განმარტა, რომ ,,ნორმატიული აქტით მოწესრიგებული ურთიერთობის ყველა ასპექტი, განსაკუთრებით კი - ის დებულებები, რომლებიც ზღუდავს კერძო ინტერესს, უნდა ჩამოყალიბდეს საჯარო და კერძო ინტერესებს შორის ბალანსის დაცვით. საქართველოს კონსტიტუციის მე-19 მუხლი იცავს საკუთრებას, როგორც ინსტიტუტს და, ამავდროულად, როგორც პიროვნულ უფლებას. აღნიშნულიდან გამომდინარეობს სახელმწიფოს ვალდებულებები – უზრუნველყოს საკუთრების, როგორც ინსტიტუტის დაცვა, ყოველი ინდივიდის მიერ საკუთრების შეუფერხებელი მოხმარება (პოზიტიური ვალდებულება) და, ამავდროულად, არ ჩაერიოს საკუთრების უფლებაში თვითნებურად და გაუმართლებლად (ნეგატიური ვალდებულება). ამდენად, კონსტიტუცია ერთმანეთისგან დამოუკიდებლად განიხილავს საკუთრების უფლების შეზღუდვის და საკუთრების უფლების ჩამორთმევის საკითხს. ამასთან, აწესებს, რომ შეზღუდვა არ უნდა იყოს ისეთი ხარისხის, რომ გამოიწვიოს საკუთრების უფლების არსის დარღვევა. შესაბამისად, თუკი აუცილებელი საზოგადოებრივი საჭიროება მოითხოვს იმგვარ შეზღუდვას, რაც საკუთრების უფლებას არსს უკარგავს, ასეთ დროს შესაძლებელია საკუთრების უფლების ჩამორთმევა მე-19 მუხლის მე-3 პუნქტში განსაზღვრული წინაპირობების დაცვით, მხოლოდ სამართლიანი ანაზღაურების სანაცვლოდ’’.
საკასაციო პალატა იზიარებს სააპელაციო პალატის მითითებას, რომ მოცემულ შემთხვევაში მუნიციპალიტეტის მიერ საცხოვრებელი ზონა 6 (სზ-6) პარამატრებით და პირობებით ნაკვეთის გაცვლის ფორმით პრივატიზების, მოსარჩელის მიერ ნაკვეთის ამ მიზნით შესყიდვის გათვალისწინებით სახეზეა ნაკვეთზე საკუთრების უფლების შეზღუდვა, რაც ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ არ არის დასაბუთებული. სადავო აქტი არ შეიცავს არანაირ დასაბუთებას იმის თაობაზე, იზღუდება თუ არა დ. ნ-ს საკუთრების უფლება, არის თუ არა შეზღუდვა კანონით პირდაპირ გათვალისწინებული, რა ხარისხით ხდება უფლების შეზღუდვა და არის თუ არა იგი ლეგიტიმური მიზნის - საჯარო ინტერესის დაცვის თანაზომიერი, ამასთან, ხომ არ იწვევს საკუთრების უფლების მოცემული ხარისხით შეზღუდვა საკუთრების უფლების არსის რღვევას და რატომ არის შეუძლებელი მოსარჩელის მოთხოვნის დაკმაყოფილება, საჯარო და კერძო ინტერესის გათვალისწინებით, ისე რომ არც მოსარჩელის კანონით დაცულ ინტერესს მიადგეს ზიანი და საჯარო ინტერესიც იქნეს გათვალისწინებული. შესაბამისად, მართებულია სააპელაციო სასამართლოს მოსაზრება სასკ-ის 32.4 მუხლის საფუძველზე სადავო აქტის ბათილად ცნობის შესახებ, რადგან ადმინისტრაციულ პროცესში მოქმედი ინკვიზიციურობის პრინციპის გათვალისწინებით (სასკ-ის მე-4, მე-19 მუხ.) მართალია, სასამართლოს აქვს შესაძლებლობა ფაქტობრივი გარემოებების სრულყოფილად გამოკვლევის მიზნით შეაგროვოს დამატებითი მტკიცებულებები, თუმცა აღნიშნული უზრუნველყოფს ადმინისტრაციული წარმოების ფარგლებში დაშვებული ხარვეზების აღმოფხვრას და არა ორგანოში განსახორციელებელი წარმოების ჩანაცვლებას. განსახილველ შემთხვევაში გამოკვლევას საჭიროებს საქმისათვის არსებითი მნიშვნელობის მქონე რიგი გარემოებები. მოპასუხე ვალდებულია მასთან წარდგენილ განცხადებაში დასმული საკითხი შეისწავლოს სზაკ-ით დადგენილი წესით, სრულად გამოიკვლიოს საქმესთან დაკავშირებული გარემოებები და მიიღოს სათანადოდ დასაბუთებული გადაწყვეტილება. განსახილველ შემთხვევაში სადავო აქტი ვერ აკმაყოფილებს აღნიშნულ სტანდარტს.
ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე, სააპელაციო სასამართლოს მიერ დადგენილი ფაქტობრივი გარემოებების გათვალისწინებით საკასაციო პალატა თვლის, რომ კასატორის მიერ მითითებული გარემოებები არ ქმნის საკასაციო საჩივრის დასაშვებად ცნობის საფუძველს. საკასაციო სასამართლო მიიჩნევს, რომ მოცემულ საქმეს არ გააჩნია პრინციპული მნიშვნელობა სასამართლო პრაქტიკისათვის, ხოლო საკასაციო საჩივარს - წარმატების პერსპექტივა. ამდენად, არ არსებობს საკასაციო საჩივრის დასაშვებობის საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილით რეგლამენტირებული არც ერთი საფუძველი, რის გამოც ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის საკასაციო საჩივარი არ უნდა იქნეს დაშვებული განსახილველად.

ს ა რ ე ზ ო ლ უ ც ი ო ნ ა წ ი ლ ი:

საკასაციო სასამართლომ იხელმძღვანელა საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის პირველი მუხლით, 34-ე მუხლის მე-3 ნაწილით, საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 401-ე მუხლით და

დ ა ა დ გ ი ნ ა:

1. ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მთავრობის საკასაციო საჩივარი მიჩნეულ იქნეს დაუშვებლად;
2. უცვლელად დარჩეს თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის 2021 წლის 14 აპრილის გადაწყვეტილება;
3. საკასაციო სასამართლოს განჩინება საბოლოოა და არ საჩივრდება.


თავმჯდომარე გ. მაკარიძე


მოსამართლეები: ქ. ცინცაძე


თ. ოქროპირიძე