კონსტანტინე კემულარია დაიბადა 1954 წლის 4 აპრილს. 1975 წელს დაამთავრა ქ. თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი. ჰყავს მეუღლე და სამი შვილი.

დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია თემაზე: "ანალოგია სისხლის სამართლის პროცესში" /მოსკოვი 1985/. არის 14 სამეცნიერო ნაშრომისა და 1 მონოგრაფიის ავტორი.

2004 წელს საქართველოს საგანგებო და სრულუფლებიანი ელჩი რუსეთის ფედერაციაში. 1999-2004 წლებში საქართველოს პარლამენტის წევრი.

1995-1998 წლებში თბილისის საკრებულოს წევრი, იურიდიული კომისიის თავმჯდომარე. 1995-1998 - დამოუკიდებელი იურიდიული კომპანიის "ინიურსერვისის" დამფუძნებელი და გენერალური დირექტორი თბილისში.

1993-1995 წლებში დამოუკიდებელი იურიდიული კომპანიის "ინიურსერვისის" გენერალური დირექტორი მოსკოვში.
1992-1993 წლებში იყო საქართველოს იუსტიციის მინისტრი.

1991-1992 წლებში საქართველოს გენერალური პროკურატურის სამმართველოს უფროსი, კოლეგიის წევრი. 1989-1991 - ქ. ჭიათურის პროკურორი.

1988-1989 წლებში საქართველოს გენერალური პროკურატურის სამმართველოს პროკურორი. 1983-1988 - საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის სამართლის ინსტიტუტის უფროსი მეცნიერ-თანამშრომელი, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დოცენტი.

1980-1983 - მოსკოვის საკავშირო მეცნიერებათა აკადემიის სახელმწიფოსა და სამართლის საკავშირო ინსტიტუტის ასპირანტი.
1980 - საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის სამართლის ინსტიტუტის მეცნიერ-თანამშრომელი.

1976-1980 წლებში ქ. ქუთაისის პროკურატურის უფროსი გამომძიებელი. 1975-1976 წლებში ქ. სოხუმის პროკურატურის გამომძიებელი.

საქართველოს პარლამენტის დადგენილებით 2005 წლის 17 თებერვლიდან ვადაზე ადრე შეუწყდა უფლებამოსილება.